Xatirxwestinek kurt

Li Neumê me şevek bi 24 € apartmanek dît, bi metbexê xwe, serşok û eywanek xwe.

Xwediyên xaniyan, jin û mêrên Xirwatî, pir dost bûn, hinekî bi almanî axivîn û êvara yekem em vexwendibûn bîrekê li odeya xwe ya rûniştinê. Di vê navberê de, guhertoya Xirwatî ya Big Brother li ser çandiniyê di paşperdeyê de dilîst. Pêşwaziyek pir dostane bû, me wêneyên zewaca kuran dît û ji jiyana wan fêrî hin rastiyan bûn.

Tenê neçar mabû ku em şevek din bimînin da ku li balkonê taştiyek bêhnfireh kêfa xwe bistînin û mitbaxê bikar bînin. Ji ber vê yekê berî ku M. bi hal û dilê xwe biçe, ez çûm li ATM û supermarketekê bigerim. Min makîneyek rast li ber şaxek Konzum, ku girtî bû, dît. (Ew yekşem bû û ji Kroatya em ji vê yekê fêr bûn ku her tişt hîn vekirî ye, lê xuya ye ku tişt li Bosna û Herzegovina cûda bûn.)
Gava ku ez cara duwem li cem Konzum rawestiyam (piştî ku ez hewl da ku şîr bikirim li benzînxaneyekê), Marlies û Flo, yên ku me li Mostarê nas kiribûn, ji nişka ve bi duçerxeyên xwe ve li wir bûn. :D Herduyan jî hewil dabûn ku bikevin Konzumê.. Di heman rojê de xwestin ku herin Dubrovnikê û me biryar da ku dema em li wir bin, belkî dîsa li wir hev bibînin.

(Bi awayê, demek kurt piştî ku em dîsa ji hev veqetiyan, min firotgehek piçûk dît ku vekirî bû.)