ฉันไม่สามารถคิดหัวเรื่องได้

เป็นอีกวันที่กำลังจะหมดไป เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วที่นี่

เช้านี้ฉันไปซื้อซิมการ์ดสำหรับโทรศัพท์มือถือและได้ไปเที่ยวเซมินยักด้วย ที่นี่ร้านขายของที่ระลึกเรียงรายอยู่ติดกัน แน่นอนว่าผมสามารถซื้อทุกอย่างได้ที่นี่ แต่ตอนนี้ผมยังลังเลอยู่เพราะผมยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นของการเดินทาง

ดังนั้นฉันจึงซื้อซิมการ์ดจาก Andy และฉันก็ทำอย่างระมัดระวังเป็นครั้งแรก ฉันได้มันมาในราคา 12 ยูโร แทนที่จะเป็น 15 ยูโร มันอาจจะยังค่อนข้างแพง แต่ฉันยังต้องฝึกฝน แอนดี้พาฉันไปออสซี่ เช่นเดียวกับผู้คนก่อนหน้าเขา ฉันไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น เห็นได้ชัดว่าสำเนียงของฉันฟังดูเป็นชาวออสเตรเลีย เมื่อฉันบอกเขาว่าฉันมาจากเยอรมนี เขาก็เริ่มคุยเรื่องฟุตบอลกับฉันทันที เขาถามฉันว่าฉันรู้จัก Mario Götze และ Thomas Müller หรือไม่ หลังจากการพูดคุยเรื่องฟุตบอลกับผู้เชี่ยวชาญ เขาก็ปลดล็อกทุกอย่างให้ฉัน โดยที่ฉันแค่ใส่ซิมการ์ดลงในโทรศัพท์เท่านั้น ทุกอย่างทำงานได้อย่างยอดเยี่ยม หากคุณต้องการหมายเลขอินโดนีเซียของฉัน โปรดบอกฉัน :)

หลังจากนั้นฉันก็เดินไปตามถนนและดื่มสมูทตี้ให้ตัวเอง แตงกวา แอปเปิ้ล และขิง ส่วนผสมที่แปลกแต่อร่อยมาก :)

บังเอิญว่าฉันกำลังค้นหาโปสการ์ดอย่างเข้มข้น แต่ก็ไม่พบอะไรเลย อย่าแปลกใจถ้าฉันสัญญากับคุณว่าตั๋วแล้วไม่มีใครมา แต่ฉันจะทำให้ดีที่สุด :)

บ่ายนี้ฉันไปชายหาดอีกครั้งเพื่อเล่นน้ำสักหน่อย เด็กนักโต้คลื่นเมื่อคืนนี้พูดกับฉันโดยตรง ดูเหมือนจะไม่ยากเลยที่จะจดจำตัวเองที่นี่ เขานั่งลงกับฉันและเล่าเรื่องต่างๆ มากมาย แต่เมื่อฉันบอกเขาว่าฉันอยากอยู่คนเดียว เขาก็อวยพรให้ฉันมีวันดีๆ แล้วจากไป ดุดันแต่เป็นมิตร

เย็นวันนี้ฉันชมพระอาทิตย์ตกดินอีกครั้ง คราวนี้อยู่ร่วมกับมาเรเก เราเจอกันในเฟสบุ๊คและเธอก็เดินทางมาที่นี่คนเดียวด้วย ทาน BinTang สุดเจ๋งกับมันฝรั่งทอดและปอเปี๊ยะได้สบายๆ แน่นอนว่ายังมีดนตรีสดด้วยซึ่งส่วนตัวผมว่าสุดยอดมาก

พรุ่งนี้ฉันอาจจะเดินไปคูตาเพราะมีร้าน H&M อยู่ที่นั่น มาดูกันว่าตอนนี้มีเสื้อแจ็คเก็ตกันหนาวกันหรือยัง ;)

นิกกี้