ทางของเราก็แยกจากกัน

12 เมษายน - 25 พฤษภาคม

3 วันในบัลปาราอีโซผ่านไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันก็เป็นอย่างใด
ฉันหมายความว่า 3 วันไม่มากจริงๆ

ชั่วโมงสุดท้ายผ่านไปอย่างรวดเร็ว และฉันก็กังวลเล็กน้อยเมื่อรู้ตัวว่าอยู่บนรถบัสไปซานติเอโกว่าอีกไม่นานฉันก็จะต้องอยู่คนเดียวในตอนนี้

ไม่นานเราก็ร่ำลากัน เมื่อคำนึงถึงวันประชุมโดยประมาณแล้ว เราก็แยกทางกัน

ไม่ต้องห่วง. ทุกอย่างโอเค สิ่งนี้มีการวางแผนมาเป็นเวลานานแล้วนับตั้งแต่งานแต่งงานของน้องชายเจ้าบ้านของฮิลมาร์อยู่ในวาระการประชุม

แล้วฉันก็อยู่ในรถไฟใต้ดิน แม้ว่าจะมีเส้นทาง แต่ไม่มีประสบการณ์เลยในการขับรถรถไฟใต้ดิน
Jenenser เราควรทำอย่างไรกับรถไฟใต้ดิน 😂

หลังจากพยายามถามคำถามอยู่หลายครั้ง บางคำถามก็ได้ผลแต่บางคำถามก็ไม่ได้ผล ฉันก็ลงที่สถานีรถไฟใต้ดินที่ถูกต้อง
อย่างไรก็ตาม การค้นหาจุดหมายปลายทางกลายเป็นปัญหาใหญ่กว่าที่ฉันคิดไว้ในตอนแรก
แม้แต่คนเดินถนนบางคนก็ไม่สามารถทำอะไรกับที่อยู่ของฉันได้

ในที่สุด เด็กชายวัยเดียวกับฉันก็ส่งฉันไปในทิศทางที่ฟังดูน่าเชื่อถือในขณะนั้น

ฉันไม่ได้เดิน 5 ก้าว แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงที่คุ้นเคยเรียกชื่อฉัน

ทันใดนั้นแซนดร้าก็มายืนอยู่ตรงหน้าฉัน

ฉันปลิวไปหมด

เป็นไปได้ยังไง?
คนที่ฉันอยากเจอก็อยู่ตรงหน้าฉันแล้ว

คลั่งไคล้!

มันยิ่งบ้าเข้าไปอีกเมื่อฉันรู้เรื่องสถานการณ์ของโชคครั้งนี้ แม่ของแซนดร้าจำฉันได้... เธอรู้จักฉันจากรูปถ่ายที่เธอเคยเห็นเพียงครั้งเดียวเท่านั้น

การผจญภัยของฉันเริ่มต้นขึ้นในซานติอาโก เดอ ชิลี...

2 1/2 สัปดาห์ถัดมามีเหตุการณ์สำคัญอย่างยิ่ง
ฉันได้พบกับชาวเวเนซุเอลาชื่อเอ็นริเก ซึ่งไม่เพียงแต่แสดงให้ฉันเห็นแง่มุมต่างๆ ของเมือง แต่ยังกลายเป็นเพื่อนสนิทอีกด้วย

ฉันจึงเห็นอาสนวิหารซานติอาโก (อาคารใหญ่), พลาซา เด อาร์มาส (จัตุรัสกลางขนาดใหญ่ที่ล้อมรอบด้วยอาคารยุคอาณานิคม), เซอร์โรซานตาลูเซีย (เนินเขาเล็ก ๆ ที่มีป้อมเก่าและสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่อยู่ติดกัน), ปาลาซิโอ (ที่ทำการรัฐบาล) พิพิธภัณฑ์ Museo de Arte และอื่นๆ อีกมากมาย

โดยส่วนตัวแล้วฉันพบว่า Cerro San Cristobal สวยงามเป็นพิเศษ

ภูเขาที่อยู่ใจกลางย่านเบลลาวิสต้า

อุทยานแห่งนี้ได้รับการพัฒนาอย่างดีเพื่อการท่องเที่ยว
ดังนั้นคุณสามารถขึ้นไปถึงยอดเขาได้โดยรถยนต์ กระเช้าลอยฟ้า หรือเดินเท้า

เนื่องจากฉันไม่มีรถยนต์และกระเช้าไฟฟ้าก็มีราคาแพงมาก ฉันจึงตัดสินใจไปเดินป่าเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งจากหลายๆ เส้นทาง

ฉันไม่อ้วนพอที่จะใช้สิ่งนั้นเป็นข้อแก้ตัว 😅

มันขึ้นไปในแนวคดเคี้ยว และยิ่งคุณปีนขึ้นไปสูงเท่าไร ทิวทัศน์ก็ยิ่งน่าประทับใจมากขึ้นเท่านั้น
หลังจากจัตุรัสเล็กๆ และถนนที่ปูด้วยหินขนาบข้างด้วยดอกไม้ทางด้านขวามือ และเมืองที่มีประชากรนับล้านทางด้านซ้าย ฉันก็มาถึงสถานีกระเช้าไฟฟ้าซึ่งแพงเกินไป

นั่นเป็นสิ่งที่ดีมาก แต่ก็ไม่ใช่เหตุผลที่ฉันตัดสินใจมาที่นี่

ห่างออกไปไม่กี่ร้อยหลา ฉันก็นั่งอยู่ตรงหน้าด้านล่างนั้น

รูปปั้นขนาดใหญ่ของพระแม่มารี

เหนือสวนเล็กๆ ที่มีภูมิทัศน์สวยงาม เธอยืนเหยียดแขนออก

ขนาดยักษ์เลยทีเดียว

แต่ฉันก็คิดว่ามันเยี่ยมมากที่มีเสียงเพลงจากสวนเล็กๆ เข้ามาหาฉันผ่านลำโพง

บรรยากาศที่สวยงามอย่างไม่น่าเชื่อ!

แต่นั่นควรจะเป็นตอนนี้

จะเกิดอะไรขึ้นอีกในการผจญภัยครั้งนี้? ฉันไม่รู้!

ฉันตื่นเต้นและแทบรอไม่ไหวที่จะเปิดประตูถัดไปไม่ว่ามันจะไปทางไหนก็ตาม