2023.04.14 ළමා ආරක්ෂණ ව්‍යාපෘතිය

ලොකු ළමයි අද වෝටර් පාක් එකකට ගිය නිසා අපි පොඩි එකා එක්ක නැවතිලා ආයෙත් ක්‍රීඩා පිටියට ගියා.

ළමයින් කුඩා බැවින් කම්කරුවන් ඔවුන්ව මෝටර් රථයකින් නංවාගෙන ක්‍රීඩා පිටිය අසලම බැස්සා. ළමයි ඔක්කොම එතනට ගෙනියන්න ටිකක් වෙලා ගියා.

අද කාලගුණය හරිම ලස්සනයි, මම මෙහෙට ආවට පස්සෙ පළවෙනි වතාවට තමයි එදා දවසට කොට කලිසමක් ඇඳගෙන හිටියනම් කියල හිතුනෙ.

මම උද්‍යානය වටා විවිධ විනිවිදක සහ කඳු නැගීමේ කුළුණු අතරට මාරු වුණෙමි. කොතැනක හෝ නැඟිටීමට උදව් අවශ්‍ය, කෙසේ හෝ සිරවී සිටින හෝ මට යමක් පෙන්වීමට අවශ්‍ය ළමයෙකු සැමවිටම සිටියේය.

ඊට පස්සේ මම වැරැද්ද කළේ ඔංචිල්ලාවට ගොස් ළමයින්ට තල්ලුවක් දීමයි. එකපාරටම ඔංචිල්ලාවට නැඟලා තල්ලු කරන්න ඕන කියලා තව ළමයි දෙන්නෙක් හිටියා. තව 2ක්, තව 2ක්.... ඉතින් ඒක තමයි මගේ ක්‍රීඩා පිටියේ ඉතිරි අත්දැකීම.

මම ළමයින්ට ඔංචිල්ලාව මත වාඩි වූ වහාම තල්ලුවක් දීමට පටන් ගතිමි. ඒත් එකපාරටම මේ කාන්තාව ඔංචිල්ලාව ළඟ හිටගෙන හිටියා. ඇය එතනම හිටගෙන හිටියා මිසක් කිසි දෙයක් කිව්වේවත් කරන්නේවත් නැහැ.

මම තල්ලු කරමින් සිටි පිරිමි ළමයා මෙසේ කී විට පමණි: "බලන්න මම කොච්චර උසස්ද අම්මේ!" මේ ළමයා ඇත්තටම කිඩ්ස් ක්ලබ් එකේ කොටසක් නොව ඔහුගේ මව සහ ඔහුගේ කුඩා සහෝදරිය සමඟ මෙහි සිටි සාමාන්‍ය ළමයෙකු බව මට වැටහුණි.

මම දැන් නවතිනවාද නැත්නම් දිගටම කරගෙන යනවාද කියලා දැනගෙන හිටියෙ නැති නිසා ඒක ටිකක් අමාරුයි. ඒ වගේම ඇය අව් කණ්ණාඩි පැළඳ සිටි නිසා ඇය තරහින් මා දෙස බලා සිටියාද නැද්ද යන්න මම නොදනිමි.

ටික වෙලාවකින් එයාගේ චූටි නංගිට හැරෙන්න ඕන නිසා කොල්ලා බැහැලා අම්මා නංගිව තල්ලු කරන්න ගත්තා. ඒ වගේම පොඩි අක්කා දිගටම කිව්වා: "මාව ඉහලට තල්ලු කරන්න අම්මේ! මට මගේ සහෝදරයා වගේ උසස් වෙන්න ඕනේ! එයා තල්ලු කරනවා වගේ මාව තල්ලු කරන්න!"

ඒ වගේම අම්මා කිව්වා "නෑ ඒක වැඩියි වගේම භයානකයි අපි ඒක කරන්න යන්නේ නැහැ."

ඉතින් මම දැන් දන්නවා ඇය අනිවාර්යයෙන්ම මගේ තල්ලු කිරීමේ විලාසයට එකඟ වුණේ නැහැ කියලා.

වැඩ ඇරිලා අපේ සති අන්තය පටන් අරන් තිබ්බ නිසා අපි සැහැල්ලුවෙන් හිටියා. සමාජ ශාලාවේ සිටින අනෙක් ස්වේච්ඡා සේවකයා වන කජන් මෙම සති අන්තයේ පිටත්ව යන අතර සවස් වරුවේ පබ් එකට යාමට අවශ්‍ය විය.

අපි ටිකක් කතා කළාට වැඩි වෙලාවක් හිටියෙ නෑ. හෙට අපි තවත් ප්‍රමාද භෝජන සංග්‍රහයක් ගන්නා අතර බොහෝ විට කජන්ට ඔහුගේ අවසාන දිනයේ විශේෂ දෙයක් කිරීමට අවශ්‍ය දැයි බලමු.