Bij mij

26/07/23

'S Morgens besef ik dat ik Mele's nummer niet eens heb opgeslagen. Ik zou hem niet in de dichtstbijzijnde supermarkt hebben ontmoet, zodat het plan om naar hem toe te gaan daadwerkelijk kon worden beslecht. Wat een toeval.

Allereerst drinken we koffie met het hele gezin en de buurt. Een van de buren woont feitelijk in Frankfurt en werkt daar op de luchthaven. Al bijna 30 jaar. Hij brengt zijn vakanties hier door in zijn huis, dat hij een paar jaar geleden kocht. Zijn zoon, van mijn leeftijd, was ook op bezoek. Hij woont al een aantal jaren in Zweden. Andere buren, waaronder Mele's broer, komen en gaan terwijl we op het balkon Turkse koffie na Turkse koffie drinken. Er wordt een mix van Duits, Engels en Servisch gesproken. Mele leert 's avonds vaak een beetje Duits voor zichzelf. Hij zegt dat hij van de taal houdt. Bovendien woont zijn broer in München. Zijn favoriete woord: "Brudaaa". "Oké Brudaaa". Zeer grappige kerel

Mele is zijn eigen baas en de zaken hier lopen niet altijd even soepel. Vandaag is het bezoek belangrijker. Sommige klanten wachten al in de tuin.

Maar eerst kijken we naar Bürsti. Ik had hem het probleem eigenlijk uitgelegd en ouderling, de Zweed, had het ook vertaald, maar hij keek niet eens naar de remmen. In plaats daarvan zag hij een paar andere "bouwplaatsen". Daarom heb ik daar een aantekening voor gemaakt.

De andere klanten werden een beetje ongeduldig en daarom wijdde Mele zich vervolgens aan zijn eigenlijke werk.

Samen met Elder en zijn vader plukten we vervolgens verse frambozen uit het aangrenzende pand. Ze vertellen me dat hier veel frambozen worden verbouwd. Na wat kletsen reed ik naar een klooster dat ze mij hadden aanbevolen. Kun je even kijken?

Gezellige plek in de middle of nowhere in de avond.