আকাবা - পেট্ৰা, জৰ্ডান, ১১ এপ্ৰিল, ২০২৩

সদায়ৰ দৰেই আমি ৰাতিপুৱাই আকাবা বন্দৰত উপস্থিত হ’লোঁ৷ আকাবা লোহিত সাগৰৰ ওপৰত। প্ৰায় ১ লাখ ৫০ হাজাৰ জনসংখ্যাৰ এই চহৰখন জৰ্ডানৰ একমাত্ৰ সাগৰীয় বন্দৰ। চহৰখন আৰু ইয়াৰ আশে-পাশে মুক্ত বাণিজ্য অঞ্চল গঠন কৰে।

আবুধাবি বা ডুবাইৰ দৰে অতি আধুনিক চহৰ নহয়। জৰ্ডানো যেন বহুত বেছি দৰিদ্ৰ, যিটো ৩০% নিবনুৱাৰ হাৰত আচৰিত কথা নহয়। কেন্দ্ৰত অৱশ্যে চহৰখন আকৰ্ষণীয়, চৌপাশত এতিয়া ইমান ধুনীয়া নহয় আৰু সকলোতে আৱৰ্জনা বহুত।

আকাবাৰ পৰা পেট্ৰালৈ ড্ৰাইভত প্ৰায় দুঘণ্টা সময় লাগে। আমাৰ অলপ বেছি সময় লাগিল কাৰণ শেহতীয়াকৈ ধুমুহাৰ বাবে অটোবানখন এতিয়াও আংশিকভাৱে বন্ধ হৈ আছিল আৰু ডিট’ৰ ৰুটত এটা দুৰ্ঘটনা সংঘটিত হৈছিল।

দৃশ্যপট যথেষ্ট দৰ্শনীয়, বিভিন্ন ৰঙৰ অদ্ভুত শিলৰ গঠনৰ সৈতে বহুতো মৰুভূমি। দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে বৰষুণো হৈছিল, আৰু শীতল উষ্ণতাৰ লগতে আংশিকভাৱে ঘন কুঁৱলীও হৈছিল। ফটোবোৰ সেয়েহে উপযুক্ত আৰু পেট্ৰাত মাজে মাজে কেমেৰাৰ লেন্সত পানী আছিল।

নাবাটাইৰ শিলৰ চহৰ পেট্ৰাৰ উত্থানৰ সময় আছিল খ্ৰীষ্টীয় প্ৰথম শতিকাত আৰু ই এটা ব্যৱসায়িক কেন্দ্ৰত অৱস্থিত আছিল। লোহিত সাগৰ আৰু ভূমধ্যসাগৰত থকা এটা বন্দৰ ইয়াৰ অন্তৰ্গত আছিল। ই লোহিত সাগৰৰ পৰা ভূমধ্যসাগৰলৈ সামগ্ৰী পৰিবহণৰ বাবে অৰ্ধ-লজিষ্টিক সেৱা আগবঢ়াইছিল। এই খৰচ সামগ্ৰী বা সামগ্ৰীৰ মূল্যৰ প্ৰায় এক চতুৰ্থাংশ বুলি কোৱা হয়। ৰোমানসকলৰ লগে লগে বাণিজ্যিক পথ সলনি হ’ল, গতিকে চহৰখনৰ গুৰুত্ব কমি গ’ল আৰু পিছৰ এটা বৃহৎ ভূমিকম্পই সম্ভৱতঃ চহৰখনক শেষ কৰি পেলালে।

চহৰখনৰ চাৰিওফালৰ বৃহৎ অঞ্চল আছিল, কৃষি আৰু জলসিঞ্চনৰ বাবে। নাবাটিয়ানসকল হাইড্ৰলিক অভিযান্ত্ৰিকীত উৎকৃষ্ট আছিল আৰু আনকি জলাশয়ও নিৰ্মাণ কৰিছিল। কিন্তু এই অঞ্চলত নাবাটিয়ানসকলৰ আগতে শিল যুগৰ পৰাই বসতিপ্ৰধান আছিল।

পেট্ৰা চেনচেচনেল। আমি জানিছিলোঁ যে গৰ্জৰ মাজেৰে পেট্ৰাৰ হৃদয়লৈ যোৱাৰ পথটো কিমান দীঘল, কিন্তু তথাপিও আমি ভবাতকৈ বহুত বেছি দীঘলীয়া আছিল। এই পদ্ধতিত ইতিমধ্যে বহুত দেখা যায়, আৰম্ভণিতে ভেড়া আৰু ছাগলীৰ জাক, বসবাস কৰা গুহা, সৰু সৰু শিলৰ অট্টালিকা, সৰু-ডাঙৰ পানীৰ নলা আৰু অৱশ্যেই আন বহুতো পৰ্যটকৰ ভিৰ যেতিয়ালৈকে অৱশেষত পেট্ৰাৰ কোষাগাৰলৈ নাযায়।

দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে আমাৰ হাতত মাত্ৰ তিনি ঘণ্টা সময় আছিল, যিটো মূল পথ আৰু কেইটামান কাষৰ আকৰ্ষণ খোজ কাঢ়িবলৈ মাত্ৰ যথেষ্ট। দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে এই সময়খিনি সংগ্ৰহালয়, বৰ্তমানৰ বিভিন্ন খনন স্থানৰ বাবে যথেষ্ট নহয়।

কাইলৈ আমি ছুৱেজ খাললৈ যাম আৰু তাৰ পিছত তাত একত্ৰিত হ’ম। অৰ্থাৎ কাইলৈৰ পিছদিনা আমি খালটোৰ প্ৰৱেশদ্বাৰত লংঘন কৰিম, যেতিয়ালৈকে আমি পিছদিনা ৰাতিপুৱাই তাৰ মাজেৰে পাৰ হৈ যাব নোৱাৰো আৰু তাৰ পিছত ভূমধ্যসাগৰত নেপলছৰ ফালে আগবাঢ়িব নোৱাৰো।