মেলবৰ্ণ।

বিমানত দুটা দীঘলীয়া দীঘলীয়া দিনৰ অন্তত অৱশেষত আমি মেলবৰ্ণত অৱতৰণ কৰিলোঁ! এইবাৰ বিমানখন বৰ স্নায়ু বিকল হৈ পৰিল। ঠাই কম, মৃদু খাদ্য আৰু ৰাতিপুৱা শৌচাগাৰৰ বাবে দীঘলীয়া শাৰী। কুৱালালামপুৰত ষ্টপ অভাৰ আছিল। আমি ছয় ঘণ্টা বিমানবন্দৰত কটালোঁ। বিমানবন্দৰটো ক্ৰছৰ দৰে নিৰ্মাণ কৰা হৈছে আৰু মাজত আছে উদ্ভিদ উদ্যান। তাত আমি মাত্ৰ আমষ্টাৰডামৰ ঠাণ্ডা ৫ ক্ৰেড বতৰৰ পৰা ৩৫ ক্ৰেডৰ দ্ৰুত বতৰলৈ সলনি হ'লোঁ। বহু অপেক্ষাৰ অন্তত অৱশেষত আমি পৰৱৰ্তী ন ঘণ্টা সহ্য কৰিবলৈ পৰৱৰ্তী বিমানখনত চেক ইন কৰিবলৈ সক্ষম হ’লোঁ।

কিন্তু এটা সময়ত আপুনি সদায় উপস্থিত হয়!
আমি একেলগে পাছপ’ৰ্ট কণ্ট্ৰ’লৰ মাজেৰে নাযাওঁ। ফ্ল’ৱে ফৰাচী পাছপ’ৰ্ট লৈ ইলেক্ট্ৰনিক কাউণ্টাৰৰ মাজেৰে যাব পাৰে। মোৰ জাৰ্মান ভাষাৰ লগত প্ৰকৃত মানুহৰ ওচৰত শাৰী পাতিবলগীয়া হৈছে। অৱশেষত যেতিয়া মোৰ পাল আহিল, সকলো অতি সোনকালে হৈ গ’ল। মোৰ ঘোষণাৰ স্লিপখন সোনকালে পাৰ হৈ গ’ল৷ মোৰ কটাৰীখনৰ বিষয়ে কেইটামান প্ৰশ্ন আৰু মোৰ লগত ঔষধ বা জোতা আছে নেকি আৰু তাৰ পিছত মোক আগবাঢ়ি যাবলৈ দিয়া হ’ল। ইতিমধ্যে ফ্ল’ৱে দুয়োটা বেকপেক লৈ কণ্ট্ৰ’লৰ পিছফালে মোৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছিল। ইয়াৰ পিছত মোক আকৌ একেবোৰ প্ৰশ্ন কৰা হ’ল আৰু কোৱা হ’ল যে আমি হালধীয়া ৰেখাডাল মাটিত উৰুৱাব পাৰো। বৈদ্যুতিক স্লাইডিং দুৱাৰেৰে গৈ আমি বাহিৰত আছিলো! ডাকটিকট নাই, অষ্ট্ৰেলিয়ালৈ আদৰণি নাই, একোৱেই নাই। গতিকে আমি প্ৰথমে বহি আমাৰ ভিছাটো আচলতে বৈধ নেকি চালোঁ। অলপ সময়ৰ পিছত আমি গম পালোঁ যে আজিকালি সকলো ইলেক্ট্ৰনিক। আমাৰ ভিছা আমাৰ পাছপ’ৰ্টৰ চিপত আছে আৰু যদি আমি ষ্টাম্প বিচাৰো তেন্তে ইয়াৰ দাম ১৫০ ডলাৰ।

সেইদিনা ই আমাক বেছি দিন ভৰিৰ ওপৰত থিয় কৰি নাৰাখে। আমি ২ বজাত কিবা এটা খাওঁ আৰু ৩ বজাত আমি বিচনাত পৰি প্ৰথমবাৰৰ বাবে শুইছিলো। পিছৰ কেইদিনমান আমি প্ৰতিদিনে পুৱা ৬:৩০ বজাত সোনকালে সাৰ পাওঁ আৰু ৮ বজাৰ পিছত একোৱেই আমাক বেছি সময় সজাগ কৰি ৰাখিব নোৱাৰে।

আমাৰ বেকপেকাৰজন মেলবৰ্ণৰ পূব দিশৰ ছেইণ্ট কিল্ডাত অৱস্থিত। আমি অতি সোনকালেই গম পাওঁ যে চেণ্ট কিল্ডা হৈছে মেলবৰ্ণৰ বিচ আৰু পাৰ্টি এলেকা। পৃথিৱীৰ সিটো পাৰে প্ৰথম উইকেণ্ডৰ বাবে সৰ্বোত্তম পছন্দ নহয়। জেট পেইণ্টটো লক্ষ্যণীয়, ৰাতিবোৰ জোৰেৰে আৰু দিনবোৰ ক্লান্তিকৰ। তথাপিও আমি দিনবোৰ ভাল কৰিবলৈ সক্ষম হওঁ। আমি ফিল্ম মিউজিয়াম, এটা আৰ্ট মিউজিয়াম, উদ্ভিদ উদ্যান আৰু কুইন ভিক্টোৰিয়া মাৰ্কেট চাওঁ। দুয়োটা সংগ্ৰহালয়তে বৰ মজা আছিল, ছবি সংগ্ৰহালয়টো সৃষ্টিশীল কাৰ্য্যকলাপেৰে আপ্লুত হৈছিল আৰু কলা সংগ্ৰহালয়টো উশাহ লোৱাৰ দৰে চিত্ৰৰে আপ্লুত হৈছিল!
মেলবৰ্ণৰ প্ৰায় মাজমজিয়াত অৱস্থিত কুইন ভিক্টোৰিয়া মাৰ্কেট। ই এটা ডাঙৰ হল, য'ত আগৰ দিনৰ দৰে কিছুমান কৃষকে থিয় হৈ নিজৰ সত্যক উচ্চস্বৰে প্ৰশংসা কৰে। তাত বজাৰ কৰি বৰ মজা লাগিছিল। অনুকূল ফল নিৰামিষ লেচেঞ্জৰো সোৱাদ লোৱা হৈছে।

আমাৰ শেষৰ নিশা (তৃতীয় নিশা) আমি ভ্ৰমণকাৰীৰ বাবে ভ্ৰমণকাৰীয়ে নিৰ্মাণ কৰা ৱেবছাইট Couchsurfing চেষ্টা কৰিলোঁ। ৱেবছাইটত এনেকুৱা মানুহ পাব যিয়ে আপোনাক নিজৰ চোফাত শুবলৈ দিব। ই বিনামূলীয়া, কিন্তু অৱশ্যেই আপুনি আপোনাৰ গৃহস্থৰ বাবে ভাল কিবা এটা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছে। ষ্টুয়াৰ্টে আমাক ভিতৰলৈ লৈ গ’ল। সন্ধিয়া তেওঁ আমাক বিল, চহৰ আৰু লুকাই থকা পেংগুইনবোৰ দেখুৱাই দিলে। ষ্টুয়েৰ্টে বহুত ভ্ৰমণ কৰিছে আৰু আমি বহু ভ্ৰমণ গন্তব্যস্থানৰ কথা ক’ব পাৰিছো।
কিছুমান মানুহে আপোনাক কেনেধৰণৰ বিশ্বাস দিব পাৰে সেয়া আচৰিত। পিছদিনা ৰাতিপুৱা ষ্টুয়াৰ্টে কামলৈ গ’ল যদিও তথাপিও আমাক উষ্মভাৱে মাতিলে যে আমি তাত শুবলৈ আৰু পিছত তেওঁৰ এপাৰ্টমেণ্টৰ পৰা ওলাই যাবলৈ। কাউচচাৰ্ফিঙৰ প্ৰথম অভিজ্ঞতা সেইটো আছিল অতি ভাল! মই ইয়াক লৈ বহুত সুখী আৰু নিশ্চয় আকৌ কৰিম।

চতুৰ্থ দিনৰ সন্ধিয়া আমি তাছমেনিয়াৰ স্পিৰিট জাহাজলৈ ৰাওনা হ’লোঁ। জাহাজখন বিশাল, ইয়াত কমেও ১০ মহলা, হাজাৰ হাজাৰ কেবিন, ৰেষ্টুৰেণ্ট, এটা চিনেমা হল আনকি লাইভ মিউজিকও আছে। দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে আমি বহুত দেৰিকৈ বুকিং কৰিলোঁ আৰু চিটৰ বাবে বহুত টকা দিলোঁ। আমি পিছত গম পোৱাৰ দৰে সস্তাতে বিচনা এখন পাব পাৰি... আমাৰ দুয়োকে যিটোৱে বহুত আচৰিত কৰিলে, তাৰ অৰ্থ হ’ব লাগিব যে জাহাজখন প্ৰতিদিনে সম্পূৰ্ণ বুকিং হৈ থাকে। তাছমেনিয়া মেলবৰ্ণৰ দৰেই পৰ্যটন আৰু ভিৰযুক্ত নেকি?!

অৱশেষত চহৰৰ বাহিৰলৈ ওলাই আহিবলৈ পাই মই বৰ উৎসাহিত হৈ পৰিছো! তাছমেনিয়ান প্ৰান্তৰলৈ অফ! :)