বাটত সৰ্বোচ্চ গাঁৱত

আজি গাড়ীখন ঠেককৈ ওপৰলৈ যায়। ৰাস্তাবোৰ নিজেই বৰ ঠেক নহয় (সাৰ্পেণ্টাইন), কিন্তু ঢালবোৰ চালে মূৰ ঘূৰোৱাৰ পৰা মুক্ত হ’ব লাগে।

এড্ৰিনেলিন পাম্প কৰি মই ৰাস্তাবোৰত "ক্ৰ'ল" কৰো।

বাৰে বাৰে স্থানীয় মানুহবোৰক পাৰ হ’বলৈ দিবলৈ টানি আনো৷ পিছৰ চুকটো কিমান টাইট হ’ব নাজানো। তাই ইতিমধ্যে।

ভিলাফ্লৰ

টেনেৰিফৰ আটাইতকৈ ওখ গাঁওখনত উপস্থিত হৈ (১৩০০ মিটাৰৰ ওপৰত) মই এখন সৰু থানা আৱিষ্কাৰ কৰিলোঁ৷ আৰু "প্লেটো ডেল ডায়া" অৰ্ডাৰ কৰক - আজি এটা পনিৰৰ প্লেট। পোৰা নিমখীয়া আলমণ্ডৰ সৈতে পৰিবেশন কৰা হয়।

ছান টেৰেচৰ পৰা এটা সুন্দৰ দৃশ্য উপভোগ কৰো।

ইমান ভালকৈ খোৱাটো খুব কমেইহে!

ইয়াৰ ওপৰৰ প্ৰাকৃতিক দৃশ্য আৰু গছ-গছনিবোৰ উশাহ লোৱাৰ দৰে।

পাইছাজে চন্দ্ৰ

"চন্দ্ৰৰ প্ৰাকৃতিক দৃশ্য" মোৰ প্ৰথম হাইকিং ভ্ৰমণ হ'ব লাগে। ভিলাফ্লৰৰ পৰা এটা সুপৰিচিত পথ যদিও পাছ ৰোডৰ জৰিয়তেও পোনপটীয়াকৈ যাব পাৰি। যিহেতু দুপৰীয়া ইতিমধ্যে ভাঙি গৈছে আৰু ভিলাফ্লৰৰ পৰা যোৱা পথটো ৪ ঘণ্টাৰো অধিক বুলি দিয়া হৈছে (অভিজ্ঞতাই দেখুৱাইছে যে ফটো ব্ৰেক নোহোৱাকৈয়ে দ্ৰুত খোজত), গতিকে মই "আৰামদায়ক" পথটো চেষ্টা কৰোঁ।

অৱশ্যে পাছ ৰোডটোৰ অৱস্থা এনেকুৱা হৈছে যে মোৰ ভাড়াতীয়া হুণ্ডাইখনে সক্ষম বুলি বিশ্বাস কৰিব নিবিচাৰো। ইতিমধ্যে ড্ৰাইভৱে’ত এখন গাড়ী ৰখাই থোৱা আছে। তাৰ কাষতে মোৰটো থৈ দিলোঁ।

বাটত মোৰ মূৰ ঘূৰোৱা হয়। ঠেক শিলৰ ঢালবোৰলৈ চাই ধুনীয়া ধুনীয়া ফটোৰ সৃষ্টি হয়। কিন্তু মই বেয়া।

মই ইয়ালৈ উভতি যাওঁ।

গাড়ীলৈ উভতি আহি - আধা ঘণ্টা নৌহওঁতেই মোৰ আচৰিতটোৱে মোৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে: খিৰিকীবোৰ ভাঙি গৈছে, মোৰ ট্ৰেকিং জোতাবোৰ নাইকিয়া হৈ গৈছে।

ঠিক এই সময়তে আনখন গাড়ীত থকাসকলো জাৰ্মান, ভঙা খিৰিকী লৈ আহে।