Ab 25.01.: Vacaria / Rio Grande do Sul

01/25:

Ferrari oteli beklentileri karşıladı. ama böyle bir kahvaltı beklemiyordum. bu fiyat aralığında blumenau kalitesini beklerdim. son birkaç günün infüzyonları. ama hayır: bol miktarda taze kesilmiş meyve, birkaç çeşit sosis, sürülebilir quark, frenk soğanlı çırpılmış yumurta, taze sıkılmış meyve suları.

çoğunlukla tesisatçılar ve kamyon şoförleri geceyi burada geçiriyor. Evin felsefesi: Kahvaltı pencereden görülen manzaradan ya da odanın parlaklığından daha önemlidir.

Oraya oldukça erken geldiğim için oda konusunda şanslıydım. Bir penceresi vardı ve arka taraftan dışarı çıkıyordu.

Bugün Avrupa vadisinden ayrılıyorum. Beni en iyi havalarda Douglas köknar ormanları ve oldukça rüzgarlı yüksek bir platodan geçirecek olağanüstü güzel bir tur beni bekliyor. sıcaklıklar değişiyor ve anorack'ın ulaşılabilir olmasına sevindim. vepse uğultu ve mırıldanıyor. Rüzgâr doğu yönlerinden geldiği için yokuşları dert etmiyor. Birkaç çukur dışında trafik az ve yollar iyi.

Henüz aç değilim ama şimdiye kadar sadece akşamları fast food bulduğumu bildiğim için yine de cantinha'ya yöneliyorum. Büfe her zamanki gibi zengin(!). patates salatası eksik ama bugün bunu aşabilirim. ancak tatlı büfesi bol miktarda bulunur. portakal ve ahududu kreması ve ayrıca Şili, Peru ve Ekvador'da da bulduğum turta.

https://de.wikipedia.org/wiki/Flan

dikkate değer bir özellik: "oturma kültürü" Güney Amerika'da tam olarak telaffuz edilmiyor. beyaz, kırmızı veya sarı renkli plastik sandalyeler veya sade sandalyeler hakimdir.

Bu canthina'daki istisnasız tüm sandalyeler yüksek kaliteli ve nispeten yeni bir hasır koltuk minderine sahiptir. bunun için gerekli olan hammadde bu yaylada nerede yetişiyor?

öğleden sonra Santa Catarina ile Rio Grande Do Sul arasındaki sınıra ulaşıyorum. Böylece Brezilya'nın en güney eyaletine geldim. artık sadece Paraguay, Arjantin ve Uruguay kaldı.

vepse için fotoğraf çekimi!

Deniz seviyesinden neredeyse 1000 metre yükseklikte planalto üzerinde yer alan Vacaria, beni 30 derecenin altındaki sıcaklıklar ve kuvvetli bir esinti ile karşılıyor.

benim topuğum: cesur bir yatırım amaçlı gayrimenkul.

arka planda "salon" ve kapalı park alanı

kapı otel odalarına açılıyor

koridor

engelsiz manzaralı odam

penceremden manzara. burada yeni oda kanyonları yükseliyor. pencereler sağlanmamıştır. en azından hala tavan penceresinden biraz faydalanıyorum

Otelim bir kısmı tamamlanmış bir şantiye gibi.

bitişik iki endüstriyel salondan birine inşa edildiği izlenimini veriyor. odaların bulunduğu bina salonun ortasındadır. bunun solunda zaten otelin genişlemesinin başlangıcını görebilirsiniz. Odamın çok büyük olmayan penceresi, benden belki 10 m uzakta olan koridor duvarının oldukça dar tavan penceresinden ışık alıyor. Burada oda kanyonları da oluşturulmuştur. pencereler sağlanmamıştır. salonun dış duvarı kırmızı taşla örülmüştür.

her şey oldukça tuhaf görünüyor. Jack Nicholson'un bir filmi için bir set...

01/26:

Pomerode'da kelimenin tam anlamıyla yataktan düştüm. Burada, karanlık odamda vakit geçiriyorum. Salon duvarındaki tavan penceresindeki yarıktan gökyüzünün rengini göremiyorum.

bu yüzden işi sakinleştiriyorum, blogumu güncelliyorum ve rotama defalarca bakıyorum. beni acımasızca sahildeki porto alegre'ye götürüyor. Serin yüksek platodan tekrar ayrılmam gerekiyor. Güneye doğru ilerledikçe sıcaklıkların yeniden katlanılabilir seviyeye geleceğine dair hâlâ umut var.

bu sıcaklıklar karşısında kafamda "seyahat yorgunluğu" diye bir tabir yayılıyor. Bunun nedeni yaz ortasında güney Brezilya'dır.

Vacaria'nın merkezi bu otele sadece 3 km uzaklıktadır. Vepse'yi alıp güzel bir kahvaltı restoranı arıyorum. Casa Blanca olarak adlandırılan bu ev aynı zamanda bistroya dönüştürülmüş 1930'lardan kalma bir evdir. ön bahçede şemsiyeli beyaz masalar var, koyu yeşil çimenler yeni biçilmiş.

sonra plazadaki gölgeli ağaçları tercih edip Ken Follet'in "die leopardess" kitabında çok canlı ve heyecan verici bir şekilde anlattığı direniş dünyasına giriyorum.

bu gece fast food'dan uzak durabileceğim için mutluyum. casa blanca sebze dolgulu krepler sunuyor. Çift porsiyon sipariş ediyorum.

01/27

Bugün büyük ölçüde dünün bir kopyası. çok rahatlatıcı ve parkta bankta saatlerce kitap okumak.

Casa Blanca'da güzel bir öğle yemeği ve ardından plazada öğle yemeği. sadece birkaç park bankı dolu. Trafik yok. bir buçuk saat sonra öğle uykusu biter ve hayat uyanır. ama Peru ile karşılaştırılamaz!

Bazalt taşlardan inşa edilen katedral saat 18.00'de çalıyor ve bana onu içeriden de görmek istediğimi hatırlatıyor.

Genelde katılımın yüksek olduğu bir kilise ayinine katılıyorum.

Rahip sunağın önünde oturarak vaazını verir. o zaten karizması çocuklarına hikaye anlatan bir dedeyi andıran yaşlı bir adam.
Bunun, mihrabın arkasında ya da minberde durduğu zamandan farklı bir etkisi var.

yarın dağlarda kalıp biraz kuzeybatıya gideceğim, sonra güneye, Nova Pratra'ya döneceğim.