Panama City'dan Portobelo'ya
Çok az tereddüt ettim ve bu doğru çıktı; Panama'da otobüse binmek son derece rahat ve hepsinden önemlisi nispeten ucuz. Ve hepsinde seyahat etmeyi kolaylaştıran bir tür sistem var. Böylece kendimi
Panama Şehri'nin Albrook bölgesindeki "Terminal International"da buldum. Tüm destinasyonlar açıkça işaretlenmiştir ve kendi bilet satış masalarına sahiptir. Benimki elbette kapalıydı, komşu tezgahtaki iyi adam otobüslerin olduğu tarafa doğru sağa gitmem gerektiğini söyledi ve bir baktım, genç bir kadın arayışımı tanıdı, benimle ilgilendi ve İngilizce konuşuyordu. burada elbette söz konusu değil.
Kırmızı otobüsü işaret etti, teşekkür ettim, saniyeler sonra çoktan binmiştim. 15 dakika sonra başladı. Hızlı bir yolculuktu, sadece 50 dakika sonra Sabanitas'a ulaştık. Burada "Rey Supermercado"da tren değiştirmek zorunda kaldık.
Sokaklarda hala sıkça görülebilen eski kokuşmuşların adı olan nostaljik "Tavuk Otobüsü" ile devam ettik. Aslında yaklaşık 45 dakikalık bir mesafede, polis kontrol noktasında trafik sıkışıklığına takıldık, dolayısıyla "Portobelo"ya 2 saat yerine 3 saat sonra ulaşabildim ama bunun bir önemi yok. Otobüste eğlence halledildi. Panama'dan Super Dj Rooney'den sürekli yüksek sesli müzik duyuldu ve müziğin her 25 saniyede bir kesildiği söylendi. Her şey otobüsün arkasında bir yerde bir MEGAAAAAAA bas kutusuyla güçlendirildi. Genç olsun yaşlı olsun herkesin bu süreçten geçmesi gerekiyor. insan buna katlanmak zorundadır.
Portobelo
Küçük, cennet gibi köy hemen herkesi iyi bir havaya soktu. Kalacağım yere giderken, belki 10 yaşında küçük bir kızla karşılaştım. Konukevi sahibinin kızı olduğu ortaya çıktı. Her durumda, o sert biriydi, gerçek patron oydu. Check-in işlemini yapıp beni odama götürdü. Konuk evinin tam bir cennet olduğu ortaya çıktı. Hemen ailenin bir üyesi oldum ve aslen Kanadalı olan babam bana mükemmel yemekler sağladı. Özellikle pizzası kapsamın ötesindeydi Hammer. Ertesi gün yakındaki "Playa Huerta"ya kano gezisi yapmayı önerdi. Sadece tekneyle ulaşılabilen güzel ve küçük bir plaj. Fransa'daki arkadaşı Ramon beni karşıladı ve bana kanosunu verdi, yol boyunca bana birkaç ipucu verdi, örneğin kıyıya olabildiğince yakın kürek çekmek ve asla açık denize çıkmamak gibi... Daha sonra geriye daha yakından baktım. yerde. Kalenin İspanyollar tarafından terk edilmiş gibi görünen toplam üç kısmı hayatta kalmıştı, ancak toplar hala körfezde yerlerindeydi. Geçmişte burası muhtemelen Avrupa'ya yönelik en önemli ihracat istasyonlarından biriydi, bugün ise zamanın tahribatını kemiren bir köy.
Isla Grande
Aslında buradan direkt meşhur "San Blas" adalarına gitmek istiyordum ama gecelik konaklama fiyatları benim aralığımda değildi. Böylece 15 km uzaklıktaki küçük "Isla Grande" adasına rastladım. Bana çekici geldi ve 2 gün boyunca buna yöneldim.
"La Guaria"daki sokağın sonunda sizi oraya 3 dolara götürecek birkaç tekne vardı. 5 dakikalık bir yolculuktan sonra ada havasını şimdiden hissedebiliyordunuz. Burada yol yoktu, sadece adanın bir ucundan diğer ucuna uzanan beton bir yol vardı. Her şey tamamen rahattı ve güzel bir küçük plaj vardı. Sadece plajın arkasındaki çöp dağlarını olumsuz olarak değerlendirmem gerekiyor. Yoksa burada yürümek ve yüzmekten başka yapacak bir şey yoktu, o yüzden sonunda buraya geldim.
