Don Curry ve Hagelsturm

Don Curry bugün yolculuğunun büyük bir bölümünü tamamlıyor. Başlangıçta üç ülke için planlanan gezi, Azerbaycan'ın tamamen reddedilmesi nedeniyle iki ülkeye düşürüldü. Don Curry, Gürcistan'a dönmek ve orada ülkenin batı kesimini yoğun bir şekilde keşfetmek için bugün Ermenistan'daki bölümü tamamlayacaktı. Her şey planlandığı gibi giderse.

Güzel bir kahvaltı salonunda zengin bir şekilde hazırlanmış bir masa zaten Don Curry'yi bekliyordu: ekmek, sosis, peynir, çeşitli sebze ve meyveler, yoğurt, reçeller, kekler ve daha fazlası; Omlet geldiğinde onun için taze yapılmıştı. Güzel Gümrü kasabasından ayrılmadan önce, pazartesi günü kapalı olan küçük bir müzeyi ziyaret etmek istedi. Gümrü'den gelen ve Sovyetler Birliği'nin en önemli sanatçıları arasında yer alan iki kız kardeş Mariam ve Eranuhi Aslasjan'a ithaf edilmiştir. Kapsamlı çalışmalarından sadece birkaç resim, grafik ve seramik eseri sergileniyor. Parlak renkleri ve halk motifleriyle bazı şeyler Frida Kahlo'nun tarzını andırıyor ancak onun takıntılı otoportresinden tamamen yoksun. Villa Kars'ta leziz bir kahvaltının ardından bu sanatsal kahvaltı, güne iyi bir başlangıç için gerekli tamamlayıcıyı sağladı. Don Curry, son içkisini bir süpermarkette geçirdikten sonra daha fazla uzatmadan sınıra doğru yola çıktı.

Kendisi de bir stres faktörü yarattı. Xerra'nın yakıt göstergesi "boş" anlamına gelen "E" harfinin hemen önündeydi. Ancak sarı uyarı ışığı henüz yanmadığından Don Curry sınırı geçtikten sonra yakıt doldurması gerektiğini hissetti; Gürcistan'da Super daha kaliteli ve daha ucuz. Böylece başladı. Gümrü'den kısa bir süre sonra yakıt göstergesinin yanında bir uyarı ışığı yandı. Yakıt kaç kilometre için yeterliydi? O bilmiyordu. Sınıra daha 50 kilometre vardı. Don Curry, sınıra 10 kilometre kala nihayet bir benzin istasyonu keşfetti ve orada güvende olmak için en az 20 litre yakıt doldurmak istedi. Ancak benzin istasyonu kartla ödemeyi kabul etmiyordu ve Don Curry'nin artık hiç Ermeni parası yoktu. Benzin istasyonu görevlisi sınıra giden yolu işaret etti ve Don Curry, yakında kart kabul eden başka bir benzin istasyonunun bulunacağı sonucunu çıkarabileceğini düşündü. Ama durum böyle değildi. Belki görevli az önce yakıtını Georgia'da doldurması gerektiğini söylemiştir.

Sınır kapısı, bir hafta öncesine göre çok daha iyi ve moderndi. Hatta burada check-in kontuarlarına kadar gidebileceğiniz iki araba şeridi bile vardı. Gümrük kontrolü için dışarı çıkıp bagajı açmanız yeterliydi. Gürcü gümrük memuru çok net davrandı ve Don Curry'den bagajını tarama için bagaj tarayıcısına getirmesini istedi. Her şey hızlı ve kolay geçti ama sınırda benzin istasyonu yoktu. GoogleMaps'e göre sadece 30 km sonra bir sonraki kasabada yakıt doldurma imkanı olacak. 30 km daha mı? Xerra başarabilecek mi? Don Curry mümkün olduğu kadar yakıt tasarruflu araç kullanmaya çalıştı. 20 km sonra birden yol kenarında GoogleMaps'in tanımadığı bir benzin istasyonu belirdi. Super yoktu ama Don Curry depoya 10 litre normal benzin doldurdu. Bu kendi kendine yapılan maceranın sonuydu. Şehirde Don Curry depoyu ağzına kadar birinci sınıf benzinle doldurdu.

Ermenistan'da zaten damlamaya başlamıştı. Güney Georgia'daki Jawaketi'nin yeşil tepeleri üzerinde siyah-gri bulut kütleleri tehditkar bir şekilde asılı duruyordu. Don Curry, tepelerin etrafındaki asfalt yolu tercih ederek, kilometrelerce asfaltsız yol üzerinden Wardzia Manastırı'na giden kısayoldan kaçınmaya karar verdi. Wardzia'dan kısa bir süre önce şiddetli yağmur başladı, şimşekler derin siyah öğleden sonra gökyüzünü aydınlattı ve uzaktan gök gürültüsü gürledi. Vardzia Mağara Manastırı Gürcistan'ın en önemli kültürel hazinelerinden biridir. Ancak yalnızca dik patikalarda ve kaya yüzeyindeki çok sayıda merdivenle keşfedilebilir. Sağanak yağmurda Don Curry kendini buna maruz bırakmak istemedi. Böylece otoparkta geri döndü ve bir sonraki varış noktasına doğru sürdü.

Yolda fırtınanın şiddetli bir şekilde boşaldığı bölgeye geldi. Beyaz dolu yığınlarından oluşan dağlar yol boyunca sıralandı, eğimli yan yollar azgın derelere dönüştü. Her yerde kendiliğinden şelaleler oluştu, bazı yerlerde yeni oluşan göller tüm yolu kapladı. Bunların hiçbiri ağır ve uzun bacaklı Xerra için sorun teşkil etmiyordu ve Don Curry bu fırtınalı bölgeden normal bir arabayla geçmek zorunda kalmadığı için mutluydu. Neredeyse tüm güzergah boyunca durmadan yağdı. fırtına, hedef kasaba Akhaltsikhe'den kısa bir süre önce dindi.

Don Curry burada ormanlık dağların yükseklerindeki Sapanta manastırına döndü. Hava hâlâ çiseliyordu, tek ziyaretçi oydu. Fotoğraf çekmeyi yasaklayan tabela kilisenin kapısında açıkça asılıydı ve kilisede tetikte bir keşiş oturuyordu. Ülkenin en güzelleri arasında yer alan muhteşem ortaçağ duvar freskleri Sapanta'da korunmuştur. Keşiş yorgun bir halde başını önündeki masaya eğdiğinde, Don Curry bunu fotoğraf çekmek için zımni izin olarak algıladı. Keşiş sadece onu görmek istemedi. Memnun olan Don Curry, kendisini yine oldukça sıra dışı bir otelin beklediği Akhaltsikhe'ye döndü. Akhaltsikhe'nin yukarısındaki devasa Rabati Kalesi'nin dış avlusunda inşa edilmiş ve oryantal tarzıyla çevreyle tamamen uyum içindedir. Odalar tamamen işlevseldi ancak doğuya özgü avlunun ve bazı kale kulelerinin güzel manzarasını sunuyordu.

Güneş şaşırtıcı bir şekilde ortaya çıktığında Don Curry, kalenin saat 18.00'de hâlâ ziyaret edilip edilemeyeceğini sordu. Don Curry bir bilet aldı ve iç avluya çıkan merdivenleri tırmandı. Yavaş yavaş daha fazla merdiven çıkmanız gereken geniş komplekste, çatısı yakın zamanda yaldızlı olan eski bir cami özellikle etkileyicidir. Ayrıca oryantal tarzda başka binalar ve bahçeler, bir kilise, bir müze ve üzerinde Gürcistan bayrağının dalgalandığı güçlü bir savunma kulesi de bulunmaktadır. Don Curry her şeyi huzur içinde keşfetmeye zaman ayırdı ve sonunda Akhaltsikhe ve çevredeki manzaranın geniş kapsamlı manzarasını sunan en üstteki kuleye bile tırmandı. Kale şimdiye kadar olduğundan çok daha güzel bir şekilde yenilenmiş olabilir, ancak pek çok pitoresk özelliği bir fotoğrafçı için şölen niteliğindedir.

İnişin ardından Don Curry, güzel bir akşam yemeği yemenin zamanının geldiğini düşündü. Yerel Jawaket spesiyalitesi Tatarberak'ın yanı sıra eve özel "Gino Spezial" ve yanında patates kızartması sipariş etti; bunların hepsine bir Borjomi suyu ve bir şişe rkatsiteli eşlik etti, geri kalanını da yanına alacaktı. Don Curry kalori bombası sipariş ettiğini ancak kendisine servis yapıldığında fark etti. Tatarberak, tereyağlı yoğurt sosunda farfalle benzeri eriştelerden oluşur ve üzerine yağda sarımsak, yağda kızartılmış soğan ve ekşi krema eklenebilir. Lezzetli ama şaşırtıcı derecede doyurucu. Ancak "Gino Spezial" masaya geldiğinde Don Curry gerçekten şok oldu. Önünde, kalın bir tabaka peynir dilimlenmiş dana bonfile ile zengin bir tereyağı ve krema soslu doğranmış domuz pastırması, mantar ve soğanın bulunduğu, kenarları kavrulmuş patates dilimleriyle süslenmiş ve domatesle süslenmiş, tava büyüklüğünde bir güveç tabağı vardı. Kesinlikle bu gezideki en baharatlı ve lezzetli yemeklerden biri ama Don Curry yarı yolda teslim olmak zorunda kaldı. Şişmanlarla savaşan bir chacha'nın ardından akşamın gelmesini beklemek için odasına gitti. Daha sonra artık fotojenik olarak aydınlatılmış kaleyi mümkün olan tüm perspektiflerden takdir etmek için tekrar yola koyuldu.

Gürcistan'a tok ve tatmin olmuş bir şekilde geri döndü. Wardzia manastırını bir sonraki güne ertelemek zorunda kalsa bile, bu gün için hâlâ yeterince heyecan verici, görülmeye değer ve her şeyden önce keyifli şeyler vardı.