Hallo Wenen

Ik weet dat de titel niet het neusje van de zalm is. En de inzending heeft niets met Wenen te maken. En de titel klopt ook niet helemaal. Maar fuck dat, ik vind hem gewoon grappig.

En daarmee een zeer serene goedemorgen, dierbare gemeenschap. Halloween komt er binnenkort aan. Morgen bij mij, vandaag al bij jou. Terwijl in Duitsland echter alleen het gebruikelijke "trick or sour"-nummer wordt afgewikkeld, heeft dit feest hier in Noord-Amerika een veel hogere status.

In wat nu onze vaste discotheek is, de "Level 2" (of SehSie: The Next Level), begon donderdag het Halloweekend lanceringsfeest. Vrijdag volgde het Halloweekendfeest (waar wij aanwezig waren) en morgen het Halloweenfeest. Natuurlijk is de verplichte plastic dummypijl op de lamp niet voldoende. En als vriend van culturele uitspattingen heb ik niet bezuinigd op de kostuumkeuze (foto is bijgevoegd). Een clownskostuum leek mij op dit moment een beetje riskant, maar ik denk dat ik een adequate vervanger heb gevonden.

Mijn kamergenoot Yannic had echter de grootste vis (die woordspeling) in het net: een hamerhaaienkostuum voor het hele lichaam. Hij vond het kostuum zo leuk dat hij het een paar uur voor het feest aantrok. Het was grappig om te zien hoe een hamerhaai alledaagse dingen deed, zoals genieten van een sigaret of games spelen op de Alienware-laptop.

In level 2 waren er nog enkele interessante karakters te vinden. Een van de hoogtepunten was zonder twijfel een man in een Borat-zwempak, maar de twee mannen in T-Rex-kostuums wisten ook hoe ze het moesten behagen.

Na ruim drie uur gecultiveerd biergenot met zelfverzekerde hoofdknikjes op de maat, was het spektakel weer voorbij. De zaterdag daarop was puur uitstel aan de orde van de dag (wanhoop niet, ik heb het woord pas gisteren geleerd). 's Avonds hebben we het hele eerste seizoen van "Eastbound & Down" met Danny McBride genuttigd. Als je van brute Seth Rogen-humor houdt, is deze serie van HBO een aanrader.

Vandaag werd het weer actiever, omdat we in het kader van een universiteitsactiviteit een uitstapje naar het klimbos "Wild Play" maakten. De line-up stond al om half negen, wat een onmenselijke tijd. Nou ja, ik ben in ieder geval de HSV bespaard gebleven...

Met mijn gluteus maximus gestaald door Mount Benson en co waren de obstakels natuurlijk een fluitje van een cent. Hoe diep de afgrond ook is en hoe wiebelig (mooi woord) de hangbrug ook mag zijn - de Ghetto Squad kon zich niet verzetten. Wat in de excursiegroep opviel was wederom de hoge dichtheid aan Duitstalige kameraden. Een van hen vertelde me dat er tijdens hun laatste reis slechts één Canadees was, terwijl de rest allemaal burgers met een zwarte, rode en gouden vlag waren. Misschien moet je dat eens vertellen aan de zelfbenoemde ‘Reichsbürger’ (of zoals de man van de wereld zegt: ‘Honks’), die ronddwaalt over buitenlandse infiltratie en de politie neerschiet.

Nou, wat dat betreft: fijne Halloween en laat de moordende clowns, Reichsbürger of Pietro Lombardi je niet bedriegen.

Jouw Felix