FO

एक सीट्रीप मजेदार आहे, ...

सकाळी आम्ही शेटलँड बेटांवरून पुढे निघालो, संध्याकाळी आम्ही फॅरो बेटांवर थांबलो. आमच्याकडे संपूर्ण वेळ खूपच खडबडीत समुद्र होता आणि त्यानुसार काही दुःखी चेहरे. मी धैर्याने धरले, पण क्रॉसिंगच्या दिवशी मला गोळीची गरज होती. तोर्शवनमध्ये थांबण्याच्या वेळेतच ते पुन्हा सुरू झाले.

मी दोन रात्री जहाजाच्या पट्ट्यात झोपलो आणि नेहमी असामान्य आवाजाकडे कान ठेवले. जहाजाच्या हुल विरुद्ध लाटांचे थप्पड, जोरदार वळण आल्यावर धातूचे कार्य, वायुवीजन ... आणि नंतर काहीवेळा जोरदार हल्ले होते. त्यामुळे या दोन रात्री माझ्यासाठीही छोट्या होत्या. शेवटी, जवळजवळ 48 तासांच्या ड्रायव्हिंगनंतर, आइसलँडचा पूर्व किनारा दृष्टीस पडला. 16 किमी लांब fjord Seyðisfjörður चे प्रवेशद्वार हळूहळू ढगांच्या टोप्यांसह उंच पर्वतांमधून विकसित झाले, सर्व काही निळ्या-हिरव्या-राखाडी टोनमध्ये.

आम्हा प्रवाशांना किनाऱ्यावर जाण्यापूर्वी 2 तास आधी वाहनांमध्ये सामान आणण्याची 15 मिनिटांची संधी होती. खाली, वर, खाली, सर्व गर्दीत. ओफ आता सर्व केबिन मोकळ्या आणि स्वच्छ झाल्या होत्या. त्यामुळे, जहाज प्रत्यक्षात Seyðisfjörður बंदरात उतरेपर्यंत कॉरिडॉर आणि रेस्टॉरंटमध्ये वाट पाहणे हा दिवसाचा क्रम होता. सर्वजण वाहनांकडे धावले, पादचारी गँगवेवर थांबले.

मोटारसायकलस्वारांना प्रवासाच्या सुरुवातीला काळजीपूर्वक सुरक्षित ठेवलेल्या बाईकचे बकल काढावे लागले. मग आम्ही उठून बसलो आणि बाहेर पडायला सुरुवात करायची खुण आधीच होती. चालकांसाठी काय तमाशा.

अंदाजे 40 मोटारसायकलस्वार बोर्डात होते आणि आता लांब रांगेत किनाऱ्यावर जाणारे पहिले आहेत.