Kutha sing nengsemake, Georgetown!

Ing pulo Penang, sadurunge Natal taun kepungkur, kita mutusake kanggo mabur menyang omah. Dadi, kita wis tekan kene sadurunge, ngerti apa sing bakal dikarepake lan seneng amarga kita duwe kenangan sing apik banget ing kutha kasebut. Piye wae iku aneh kanggo lumaku liwat hotel maneh ngendi kita padha wengi elek. Wektu iki kita wis dipesen sing beda. Kita uga ngelingi restoran sing ana hummus lan falafel sing super enak lan mesthi ora bisa nolak =)

Ing kutha ana akeh karya seni lan gambar ing tembok omah. Ing kene, seniman pancen ngeculke uap lan nggawe swasana sing nyenengake. Kita ora bisa nindakake apa-apa amarga panas sing ora bisa ditahan maneh ing dalan. Kita malah ora drive menyang taman nasional amarga hiking ing panas iki mung metu saka pitakonan. Inggih, kita isih bisa seneng yen kita ana ing kene lan ora ing Jerman, ing ngendi panas sing padha. Ing kene paling ora bisa minggat menyang kamar ber-AC lan ora kudu kerja ...=)

Ing sawijining dina kita numpak bis menyang taman botani. Ora ana sing bisa dideleng ing kene, nanging kita seneng mlaku-mlaku ing deso lan malah weruh kadal monitor cilik, kodok lemu lan pungkasane kanca-kanca kethek maneh. Kita pancene ora kejawab rascals sethitik lan mirsani wong kanggo nalika.

Saka Penang banjur numpak feri bali menyang daratan lan diterusake numpak sepur menyang Ipoh. Saka kene kita kudu numpak bis menyang perkebunan teh ing Cameron Highlands dina sabanjuré. Ing kutha kita nemokake sorotan cilik, restoran kanthi menu mung limang piring, nanging kita wis suwe ora mangan apa-apa sing enak banget. Utamane, kue coklat suam-suam kuku karo es krim lan akeh minuman sing ora biasa (rasaku kaya sushi ^^) nggawe kita seneng banget. Minangka akeh sing ngerti, aku lan Jonas beda kaya awan lan wengi, nanging yen ana siji sing kita setuju 99,9%, iku panganan sing apik lan restoran sing nyenengake =)