Síld

Dagur eins og í íslenskri myndabók byrjar líklega með rigningu og lágt hangandi skýjum. Þannig að það var myndabókarbyrjun í dag. Ég fór í allt sem farangurinn gaf mér og jakkinn leyfði 😁 því það var ferskt +8°C auk rigningarinnar. Það góða við það: Ég er með minna farangur.

Vel undirbúinn keyri ég af stað, til baka um veginn sem lofað var í gær. Þetta hefur þróast yfir í nokkuð drulluga teygju vegna raka. Við fyrsta stopp á Akureyri kannast ég varla við Hildegard, hún var svo skítug. Sem betur fer vorum við þegar á stærri bensínstöð sem er líka með slöngusópum með ókeypis vatnstengi. Nokkrir ökumenn voru þegar að þrífa ökutæki sín og ég gekk til liðs við þá. Eftir það var þurrkuð ýsa í söluturninum og mælti seljandi með smjöri með. Jæja, ég prófaði það strax og get bara mælt með því.

Við héldum áfram 82 meðfram ströndinni í átt að norðurodda Tröllaskaga. Ég þurfti líka að keyra í gegnum löng einbreið göng, sem var líka í fyrsta skipti fyrir mig. Í slíkum göngum eru biðstöðvar á um það bil 500 m fresti fyrir umferð sem þarf að víkja. Þetta var akreinin mín í akstursstefnu minni. Þannig að ég stoppaði að minnsta kosti 10 sinnum og hleypti umferð á móti framhjá. Einnig eru margar einbreiðar brýr á Íslandi. Hér er reglan sú að sá sem kemur fyrstur að brúnni hefur forgangsrétt.

Göng, nokkur skýjað fjöll og fullt af regndropum síðar komst ég inn á veg 76 og svo inn á stað sem fékk mig til að vilja stoppa. Það var heldur ekki rigning. Ég var kominn til Siglufjarðar. Hér var áður eldorado síldveiða. Hér blómstraði síldarvinnslan á fyrstu 70 árum síðustu aldar! Og líf sjómannsins! Síldarminjasafnið er þess virði að heimsækja; fiskilyktin situr enn í gömlu sölum og erfiðleika lífsins þá er auðvelt að giska á.

Og við höldum áfram. Aftur og aftur notaði ég viðkomustaði til að njóta landslagsins. Vegna veðurs var sumt á huldu en þetta hefur líka sinn sjarma. Ég er feginn að ég hjólaði langa leiðina meðfram ströndinni þrátt fyrir rigninguna. Svo mikil landslagsfegurð!