समीट

०५/१८/२३ ह्या दिसा

खरेंच म्हणल्यार ई 4 सगळ्यांत उंचेल्या तेमकाचेर म्हणल्यार पेलोपोनीस व्दीपकल्पाचेर वचना, पूण थंय पावल्या उपरांत ल्हान आल्पायन वळप आतां म्हत्वाचें ना.

हांवें खास करून ह्या माचये विशीं वाचून खोशी जाली, जी शिखराच्या सकयल आशिल्ल्या आश्रया लागसार 1650 मी.

आदल्या सांजवेळार गार आनी पावस पडल्या उपरांत आयच्या हवामानाच्या अदमासा प्रमाण हाइकिंग हवामान उत्कृश्ट अशें सांगलां.

उपरांत सकाळीं 6:00 वरांचे सुमाराक सुर्याचो उजवाड विस्वासांत घेवपासारको जाता आनी हांव पुराय हाइकांतली घडये सगळ्यांत आव्हानात्मक भोंवडी सुरू करतां.

सुर्योदयान पयलींच अद्भुत सैमाक, तशेंच ताचेर आशिल्लें उस्वास घेवपा सारकें दृश्य अतुलनीय रितीन मोहित केलें.

सुर्याचो उजवाड आसून लेगीत तो अजूनय बरोच ताजो आशिल्लो आनी वाऱ्याचो वादळी वादळ, जो जितलो उंच गेलो तितलोच बर्फाचो थंड जातालो. खास करून निमाण्या, उंच शंबर मीटराचेर हवामानाची परिस्थिती पुरायपणान जाणवली. फातरांचो अर्दकुटो दंव पडलो आनी माथ्यार पावतकच बोटांचीं तोंकां सुन्न जाल्लीं. पेंचून, हांव थंय वयर आशिल्लो. उत्कृश्ट खीण. भव्य दृश्य, दर्या मेरेन आनी म्हजें ध्येय, जें फाटल्या 9 दिसां सावन हांव लागीं पावता आनी जें आतां, पयलेच खेपे, अक्षरशः, फुडल्या काळांत आसा.

म्हजे उपरांत थोड्याच वेळान आदले रातीं गाडयेंत न्हिदिल्लें जोडपें अचकीत थंय पावलें. अणभव स्वता प्रत्यक्षांत परिपूर्ण आसलो तरी ह्या दोगांय उबदार काळजाच्या फ्रेंच लोकां कडेन ते खीण वांटून घेवंक मेळ्ळे म्हूण म्हाका कसोय खोस जाली. दोगांय पर्वतारोही आपल्या वांगडा च्या घेतली आनी फातराच्या बायव्हॉक वा वण्टींच्या स्लिपस्ट्रीमांत मागीर आराम करपाक मेळटालो आनी एकठांय येवन कार्यावळीचो आस्वाद घेवंक मेळटालो.

उमेदीन आनी सुखाच्या भावनांनी भरिल्लो हांव मागीर म्हज्या मार्गान गेलो, जो शिखराचे दुसरे वटेन सकयल देंवतालो. दोग अणभव आशिल्ल्या आल्पायनस्टांनी आपूण आयिल्लो मार्ग आपणायलो.

खाशेल्या टायगेटोस दोंगराच्या पॅनोरमा मदीं, खडबडीत, फातरांनी देंवप लेगीत एक आनंद आशिल्लो.

अजूनय प्रेरीत जावन निमाणे परतून "सामान्य" रानमार्गाचेर पावलो. 1600मी.च्या देंवपाचो अर्दो भाग हांगाच जालो. ती भावना, जशें निमाणे कडेन तुमी अनंतकाळ ट्रॅक्टरा फाटल्यान शारांत अडकून ऑटोबाहांत पावतात. पूण कठीणपणान गती मेळ्ळी, रस्त्यार म्हजे मुखार सुमार 150मी. तांची म्हाका नदर जावंक नाशिल्ली. हांवें कांय पावलां फाटीं घेतलीं आनी सुरक्षीत अंतराचेर, आणीबाणीच्या वेळार चडपाक मेळपी झाडाच्या लागींच्या वाठारांत, कळप फुडें वचमेरेन वाट पळयली. म्हजे कडेन लक्ष ओडपा खातीर मोठ्या आवाजांनी हांव थोड्याच वेळा उपरांत धांवून गेलो.

उरिल्लो मार्ग ओडून घेतलो.

सांजवेळार आर्नाच्या छान शारांत पावलो.

म्हाका खासा करून फाटीं विचार करपाक आवडटा आनी तो म्हाका बरोच तेंप याद उरतलो असो हाइकिंग दीस.