Sado - flecht en oankomst

Foarearst hallo en wolkom op myn lytse rysblog, ik besykje om de pear dagen wat te skriuwen, mar ris sjen hoe lang ik trochgean kin. xD

Op 05.05. mem bringt my ôf op it fleanfjild yn Frankfurt en nei't ik myn koffer ynlevere haw en wy tee hân ha, gean ik nei de befeiligingskontrôle. Ek krij ik sûnder fertinking in eksplosivenkontrôle op myn rêchsek. Neat. Ferrassing.

De flecht fertrekt om 14.30 oere hinne mei in lichte fertraging en duorret 12,5 oeren. Ik kom om 11.00 oere yn Japan en wurde ophelle troch in personielslid. Se begeliedt my nei it haadstasjon yn Tokio en helpt my kaartsjes te keapjen foar de Shinkansen. Fan it haadstasjon moat ik sa'n twa oeren de sneltrein nimme en dan oerstappe op de bus om by de haven te kommen. De earste steuring komt foar yn de trein. Dat binne jo wend fan de Dútske spoarwegen, mar it is nochal ûngewoan yn Japan. De trein kin troch in ierdbeving in pear minuten net fierder, mar hoecht net lang stil te stean. Oankommen op it treinstasjon yn Joetsu besef ik dat ik de lêste fearboat net mear kin, want troch de fertraging fan myn flecht en de trein koe ik de ferbining net op tiid krije. Spitigernôch ride de treinen nei de alternative haven hielendal net mear troch de ierdbeving. Ik ha dus gjin oare kar as de nacht yn Joetsu te bliuwen en de oare deis fierder te riden. Ekstreem wurch mar ek oplucht dat ik efkes rêstich kin, fall ik op bêd neidat ik wat hapkes fan de Konbini (lytse winkeltsje, as in tankstasjon allinnich sûnder tankstasjon) krige. Sa'n fjouwer oeren letter wurd ik wer wekker om't myn bêd trillet. Wat is dat foar domme bêd, ik wol sliepe! >:c Troch de jetlag wie dat it mei de sliep en in healoere letter ha ik de flits fan ynspiraasje dat it in ierdbeving wie dy't my wekker makke.

De oare moarns, nei noch sa'n twa oeren sliep, ite ik moarnsbrochje en gean ik nei it busstasjon. It is net fier mar it duorret wol trije oeren oant myn bus komt. Om't ik net folle mei de grutte koffer kin, sit ik op in bankje en lês. De bus komt om 12.15 oere en duorret sa'n trije kertier. By de haven keapje ik in kaartsje foar de fearboat nei Sado en ha it einliks makke. De fearboat duorret sa'n twa en in heal oere nei Sado, dêr't ik wer ophelle wurde troch in meiwurker dy't nei Kononji Temple rydt. Ik sil der no de kommende twa moanne trochbringe en sa gau as ik kom wit ik dat ik it hjir goed fyn. Hiel âlde houten gebouwen, in fiver mei lûd kikkerjende kikkerts en in protte moaie, goed fersoarge planten. Ik sliep yn in tatami keamer en nei it ynrjochtsjen fan myn plak krij ik in koarte presintaasje oer it eilân en de taken dy't wy de kommende wiken dwaan sille. Nei it iten kin ik einliks wer wat sliepe.