Tag 18: Schenectady

Doe't wy moarns fuortgongen, wisten wy net hoe fier wy gean woene. Ien ding wie wis: wy moatte tongersdei yn Boston wêze en wolle earst nei Cape Cod, ôfstân sa'n 1000 kilometer.

Dat wy gongen earst rjochting Cape Cod en boekten doe ûnderweis in keamer. Wie folslein tafal. Ik krekt socht nei goede deals op Expedia en fûn in grut hotel op in grutte deal yn Schenectady (Ik hie nea heard fan it plak oant hjoed de dei).

Wy bleauwen doe yn "the Landing Hotel", krekt oan de rivieroever.

As ik sei, hiel moai hotel. Direkt ferbûn mei in kasino. Okee, guon fan 'e minsken dy't dêr omrinne binne spesjaal en komme út 'e spielkeamer om jo moarns foar it moarnsiten te moetsjen. Mar wat dan ek. Elkenien sa't er tinkt.

Yn elts gefal, nei 9 dagen, dy't net echt goed wiene wat sliep oanbelanget, sliepten wy wer yn in perfekt boxspringbêd.

Underweis dêrhinne hienen wy op it plak "Wolfs biertún" ûntdutsen, dat is trouwens de muoite wurdich om te sjen. Om't de winkel der sa goed útseach, giene wy der jûns hinne en sjoch, der wie Dútsk tapbier yn alle farianten. Prachtich! De earste iiskâlde, tikke Pils yn hast trije wiken sette ús hast yn eufoarje. Prachtich! De jonge oan de baly wie ek wol aardich en doe't ik fertelde dat wy út Dútslân wiene doe't ik de twadde kear bestelde, spriek er earst in bytsje Dútsk tsjin my en sei dat er yn Leipzig berne wie en dat er der al in protte west hie. jierren gongen âlden nei de FS. Doe woe er my eins it twadde bier keapje. Hiel swiet!

Op 'e tafels sieten kuorren fan komplimentêre skelpen pinda's. By it iten fan 'e nuten kinne jo de skulp gewoan op' e grûn smite. Sjocht der grappich út. It hiele plak hat op guon plakken in echte tapyt fan nutshells.

Dus...in echte gelok om mei dit prachtige plak yn de kunde te kommen.