Herri xarmagarria, Georgetown!

Penang uhartean, iazko Gabonak baino lehen, etxera hegan egitea erabaki genuen. Beraz, aurretik egon gara hemen, bagenekien zer espero genuen eta pozik geunden hiriaz oso oroitzapen onak geneukalako. Nolabait arraroa izan zen berriro hotelaren ondotik ibiltzea, hain gau izugarria pasa genuen. Oraingoan beste bat erreserbatu genuen. Hummus eta falafel super goxoak zeuden jatetxeaz ere gogoratu ginen eta, noski, ezin izan genuen eutsi =)

Hirian artelan eta irudi ugari daude etxeetako hormetan. Hemen artista batek benetan askatu du eta giro atsegina sortu du. Ezin izan dugu gauza handirik egin, kalean berriro ere bero jasanezina sortzen ari zelako. Parke nazionalera ere ez ginen autoz sartu, bero horretan ibiltzea ezinbestekoa zelako. Bada, oraindik ere pozik egon gaitezke hemen gaudelako eta ez Alemanian, non bero bera dabil. Hemen, behintzat, beti ihes egin dezakegu aire girotua duten geletara eta ez dugu lan egin beharrik...=)

Egun batean autobusa hartu genuen lorategi botanikora. Hemen ere ez zegoen gauza handirik ikusteko, baina landa ibilalditxoaz gozatu genuen eta monitore sugandila txiki bat, apo lodi bat eta azkenik gure lagunak berriro tximinoak ikusi genituen. Asko faltan botatzen genituen txoritxo txikiak eta pixka bat ikusi genituen.

Penang-etik ferrya hartu genuen kontinentera itzultzeko eta trenez jarraitu genuen Ipoh-era. Hemendik hurrengo egunean Cameron Highlandseko te landaketetara autobusa hartu beharko genuke. Hirian aipagarri txiki bat aurkitu dugu, menuan bost plater besterik ez dituen jatetxe bat, baina aspaldian ez dugu hain goxorik jan. Bereziki, izozkiarekin egindako txokolate tarta epelak eta ezohiko edari ugarik (nireak sushi zaporea zuen^^) izugarri poztu gintuzten. Askok dakigunez, Jonas eta ni gaua eta eguna bezain desberdinak gara, baina gauza batean %99,9 ados gauden gauza batean, janari ona eta jatetxe atsegina da=)