Sur la paŝoj de Sankta Jakobo

Hiiiiiiiiiiiiiiii

Mi (Elisa) skribas parton de la blogo denove hodiaŭ. 😁

Hodiaŭ ni frue ellitiĝis kaj direktiĝis al nia halto: Santiago de Compostela. Motorhome parkumita, homoj eliris kaj foriris al la bushaltejo. Vi povus preni la buson proksime kaj poste promeni la reston de la vojo.

Dum ni promenis tra la stratoj ni vidis bonegajn butikojn. Inkluzive de butiko kie panjo aĉetis novan kafmaŝinon, butikojn kun poŝtelefonujoj, suvenirbutiko kaj... CHURROS!!!

Ili estis la plej bonaj churros de mia tuta vivo! 😋🥰

Manĝinte la churros, ni daŭrigas al la katedralo. Kiam ni alvenis, niaj buŝoj malfermiĝis: Ĉio estis tiom granda kaj aspektis tro kruda. 🤩

Hazarde, iuj ekskursantoj, kiuj iris laŭ la Jakoba Vojo, ĵus alvenis kaj festis. Ni rigardis ĝin kaj poste reiris al la ruldomo.

Aldono Cindy kaj Steffi: ĉar ni ambaŭ ŝatus iri laŭ la Jakoba Vojo, ni aparte antaŭĝojis al Santiago de Compostela. Kaj ni ne estis seniluziigitaj. La urbo havas tian specialan etoson, la humoro estas unika. Kaj kiam vi staras antaŭ la katedralo kun miloj da homoj, vi estas iom premata. La fakto ke, kiel Elisa skribis, itala grupo de junaj migrantoj alvenis en tiu momento, faris la momenton eĉ pli magia: ili dancis kaj kantadis kaj ilia bonhumoro estis kontaĝa.

Venontfoje ni ŝatus promeni parton de la Santiago Vojo kaj ne en la motorhome kiel ni faras nun. Elisa jam faras planojn...