Ĉarma urbo, Ĝorĝtaŭno!

Sur la insulo Penang, ĵus antaŭ Kristnasko pasintjare, ni decidis flugi hejmen. Do ni jam estis ĉi tie antaŭe, sciis kion atendi kaj estis feliĉaj ĉar ni havis tre bonajn memorojn pri la urbo. Iel estis strange repaŝi preter la hotelo, kie ni havis tiel teruran nokton. Ĉi-foje ni mendis alian. Ni rememoris ankaŭ la restoracion, kie estis super bongusta humo kaj falafel kaj kompreneble ni ne povis rezisti =)

En la urbo estas multaj artaĵoj kaj bildoj sur la muroj de domoj. Ĉi tie artisto vere ellasis vaporon kaj kreis komfortan etoson. Ni ne povis fari multon, ĉar la neeltenebla varmo denove kreskis sur la stratoj. Ni eĉ ne veturis en la nacian parkon ĉar ekskursi en ĉi tiu varmego estis nur ekstere de demando. Nu, ni ankoraŭ povas esti feliĉaj, ke ni estas ĉi tie kaj ne en Germanujo, kie la sama varmo furiozas. Ĉi tie ni povas almenaŭ ĉiam eskapi al la klimatizitaj ĉambroj kaj ne devas labori...=)

Iun tagon ni prenis la buson al la botanika ĝardeno. Ankaŭ ĉi tie ne estis multo por vidi, sed ni ĝuis la etan promenadon en la kamparo kaj eĉ vidis etan lacerton, dikan bufon kaj fine niajn amikojn la simiojn denove. Ni vere sopiris la friponojn kaj rigardis ilin dum kelka tempo.

De Penang ni tiam prenis la pramon reen al la ĉeftero kaj daŭrigis per trajno al Ipoh. De ĉi tie ni devas preni la buson al la teplantejoj en la Cameron Highlands la sekvan tagon. En la urbo ni trovis malgrandan elstaran, restoracion kun nur kvin pladoj en la menuo, sed ni ne manĝis ion tiel bongustan jam de tre longa tempo. Precipe la varmeta ĉokolada kuko kun glaciaĵo kaj la multaj nekutimaj trinkaĵoj (la mia gustumis kiel suŝio ^^) tre ĝojigis nin. Kiel multaj scias, Jonas kaj mi estas same malsamaj kiel nokto kaj tago, sed se estas unu afero pri kiu ni konsentas 99,9%, tio estas bona manĝaĵo kaj komforta restoracio=)