Δύο πολιτισμικά άκρα σε μια μέρα: ένα παρεκκλήσι με κόκαλα και το τελευταίο μπρατβούρστ πριν από την Αμερική

Την Τρίτη οδηγήσαμε με χαρά στο Sagres στο Αλγκάρβε. Πριν από αυτό υπήρχε μια στάση στην ενδοχώρα στην Évora. Υπάρχουν τα ερείπια ενός ρωμαϊκού ναού και ένα οστέινο παρεκκλήσι διακοσμημένο με σκελετούς. Φυσικά δεν θέλαμε να το χάσουμε αυτό.

Αυτή τη φορά βρήκαμε αμέσως χώρο στάθμευσης και ξεκινήσαμε να εξερευνήσουμε το ιστορικό κέντρο της πόλης. Η Évora είναι πραγματικά μια όμορφη πόλη, με στενά δρομάκια και ενδιαφέροντα κτίρια, και το παρεκκλήσι των οστών άξιζε πραγματικά να το δεις και τρομακτικό ταυτόχρονα.

Στη συνέχεια συνεχίσαμε το ταξίδι μας κατά μήκος της ακτής του Αλγκάρβε προς το Sagres. Εδώ, επίσης, μπορείτε να ακολουθήσετε μια κανονική διαδρομή προς το κάμπινγκ ή όπως εμείς, πάνω από ένα λόφο και το βουνό όπου αισθάνεστε σαν ένα τροχόσπιτο να μην έχει οδηγήσει ποτέ 😀 . Αφού στήσαμε τη σκηνή 🏕️ και κοιτάξαμε γύρω μας, έπρεπε να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ εδώ... Η παραλία λέγεται ότι είναι 1 χλμ μακριά (ήταν περισσότερο σαν 5). Έτσι κλείσαμε τη μέρα και φτιάξαμε το σχέδιο να οδηγήσουμε το WoMo στον φάρο στο πιο νοτιοδυτικό μέρος της Ευρώπης την επόμενη μέρα. Καθώς φύγαμε, παρατηρήσαμε ότι το δέντρο δίπλα μας είναι γεμάτο μυρμήγκια και χιλιάδες σέρνονταν στο εξωτερικό της πλευράς του οδηγού και κάποιοι είχαν ήδη βρει το δρόμο τους μέσα (μέρες αργότερα, ακόμα βρίσκουμε μερικά). Βούρτσα από πρώτο χέρι, τα κορίτσια ούρλιαζαν (ρε, νόμιζα ότι ήταν παιδιά Waldorf) και έτσι εμείς οι μεγάλοι φροντίσαμε τα μικρά πλάσματα. Λίγη ώρα αργότερα μπορέσαμε επιτέλους να φύγουμε.. 10 λεπτά με το αυτοκίνητο κατά μήκος της ακτής μέχρι τον προορισμό μας.

Όταν φτάσαμε φυσούσε λίγο και βλέπαμε μόνο άμμο... αλλά φυσικά το cult snack bar "Last Bratwurst Before America" μας το έκανε αμέσως και δυναμώσαμε πρώτα. Μετά από αυτό οι ουρανοί καθάρισαν λίγο και κατευθυνθήκαμε προς τα βράχια και χρησιμοποιήσαμε το selfie stick μας για πρώτη φορά σε αυτό το ταξίδι. Από τότε, οι φωτογραφίες έγιναν επίσης καλύτερες ;-)

Αλλά τι να κάνουμε εδώ για άλλες 2 μέρες;! Εκτός από την παρακολούθηση μυρμηγκιών, η παραλία, που δεν ήταν 1 χλμ μακριά, ήταν περισσότερο για σέρφερ 🏄‍♀️ και όχι για εμάς. Επιπλέον, είχαμε μόνο γύρω στους 20 βαθμούς. Σχεδόν πολύ κρύο για εμάς, κάτω από τους 30 βαθμούς παγώνουμε τώρα 😂.

Στο δρόμο για το κάμπινγκ, η Elisa και η Steffi έβλεπαν συνέχεια πινακίδες στον αυτοκινητόδρομο που έγραφαν Zoo Marine. Η Cindy και εγώ ρίξαμε μια γρήγορη ματιά στο διαδίκτυο και αγοράσαμε εισιτήρια για τις επόμενες δύο ημέρες. Τώρα βρείτε κάτι για να μείνετε μια νύχτα. Η Cindy είχε βρει ένα υπέροχο κάμπινγκ περίπου 300 μέτρα μακριά και είχαν επίσης κάτι διαθέσιμο για εμάς. Τα παιδιά και εμείς ήμασταν πολύ χαρούμενοι.

Το επόμενο πρωί όλοι σηκώθηκαν νωρίς και χωρίς φασαρία, όλοι είχαν τα καθήκοντά τους και κανείς δεν ένιωσε ότι οι HüBo είχαν φύγει από το κάμπινγκ. Ελάτε κορίτσια.