በእግር በዴሊ ውስጥ የእይታ ጉብኝት!? (የዓለም ጉብኝት 35ኛ ቀን)

09.10.2019

ዛሬ ሌሊቱ ትንሽ እረፍት አጣ። ወደ ታች የሚተኛው ሰው በእንቅልፍ ውስጥ ያለማቋረጥ ይንቀሳቀሳል, እና ጠንካራ ያልሆነ አልጋ በእያንዳንዱ እንቅስቃሴ ይንቀጠቀጣል. ትንሽ የሚያናድድ ነገር ግን እሺ. በመርከብ ላይ የምንተኛ ከሆነ አሁን ተዘጋጅቻለሁ ;-)

ከቀኑ 7 ሰአት አካባቢ ተነስተናል እና ልክ እንደ ትላንትናው እኛ ብቻ ነበርን የነቃነው። ለAnti-Brumm ምስጋና ይግባውና ቁርሳችንን በበረንዳው ላይ ለመደሰት ችለናል (በዚህ ጊዜ ያለ ኑቴላ አደረግኩ እና አዲሱን ጃም ሞከርኩ! ግን ያለ ቅቤ ያን ያህል ጥሩ አልነበረም) : ( ምንም አይደለም. ዳቦው ጣፋጭ ነበር እና ሙዝ ነበሩ^^) .

ከቁርስ በኋላ ብዙም ሳይቆይ ጀመርን። ወደ ሜትሮ ጣቢያ ለመድረስ 604 ቁጥር አውቶብስ መውሰድ እንዳለብን ተነግሮን ነበር። ችግር የሌም! እንደ አለመታደል ሆኖ፣ ከሆስቴሉ እንደወጣን ይህ ሀሳብ ትንሽ ደበዘዘ፣ ምክንያቱም ከቀደሙት ሁለት ቀናት የበለጠ ስራ ስለበዛበት፡ ኦ እርግጥ ነው፣ የኛ አውቶብስ ፌርማታም ያኔ ከመንገዱ ማዶ ነበር፣ ስለዚህም እንድንጠቀም የትራፊክ መብራቶች የሌሉበት ባለ 6 መስመር መንገድ እና የትራፊክ ደንቦችን እንደ አማራጭ ከሚመለከቱ የመንገድ ተጠቃሚዎች ጋር በድፍረት መሻገር ነበረባቸው ;-)

አያቷ በአይኖቿ ጨፍኖ የተጨናነቀውን መንገድ የምታቋርጥበትን "ሙላን" የተሰኘውን ፊልም ሁልጊዜ ያስታውሰኛል ምክንያቱም እሷን ተሸክማ የምትሸከመውን የክሪኬት ሀይል ታምናለች። እኔና ዮናስ እዚህ መንገድ ስንሻገር ይህን ትዕይንት ይመስላል :D :D

ሪክሾዎች፣ ሞተር ብስክሌቶች፣ አውቶቡሶች እና መኪኖች እዚህ መስመር ላይ ቢቆዩ ነገሩ በጣም ቀላል ይሆን ነበር። ግን አይደለም. ሶስት መስመሮች ካሉ አምስት ሰዎች ከተቻለ ከጎን ማሽከርከር አለባቸው። በአጋጣሚ ሌላውን እንዲያልፍ መፍቀድ ይችላሉ እና ይሄ መሄድ አይቻልም :p ስለዚህ በሁለት መንገድ መንዳት እና ከኋላ ኃይለኛ ቀንድ እስኪሰሙ ድረስ ማገድ ይሻላል. ንድፎችን እዚህ ^^ ማየት ጀምረናል።

ከጎናችን አንድ በመካከለኛ እድሜ ያለው ሱት ሱሪ የለበሰ እና አውቶብሱን ሸሚዝ ለብሶ የሚጠብቅ ነበር እና እንደኛ አውቶብስ ለመሳፈር እንደሚፈልግ ሳይ ትንሽ ተረጋጋሁ። ስለዚህ እሱን መምሰል እንችላለን ;-) አውቶቡሱ በጊዜ ሰሌዳው መሰረት መጥቶ ተሳፈርን። አርአያችን ስለተቀመጠ እኛም እንደዛው አድርገን አውቶቡሱ ሄደ። ከጥቂት ደቂቃዎች በኋላ ሌሎች ተሳፋሪዎች ትኬታቸውን ሊገዙ ከኋላ ወዳለው ሰው ሲሄዱ አስተውለናል። ውይ! እኛ እዚህ ዶጃር መሆናችን አይደለም፡ ኦ (በነገራችን ላይ የእኛ “ሞዴላችን” ይህንኑ አድርጓል። እሱ ከእኛ ጋር ገብቶ በመጨረሻ ሳይከፍል ወጣ። እ...)። ቲኬቱ 5 ሩፒ (ከ 10 ሳንቲም ያነሰ) ነበር ግን ቢያንስ አንድ ነበረን እና የአእምሮ ሰላም ነበረን ;-)

ከ15 ደቂቃ በኋላ ወደ ሜትሮ ጣቢያ ደረስን። ሜትሮ የተሰራው በኋላ በዴሊ ነው እና አሁንም እየተስፋፋ ነው። ብዙ መስህቦች ለሜትሮ ጣቢያ ቅርብ ስለሆኑ የሜትሮ ኔትወርክ ለቱሪስቶች በጣም ምቹ ነው። ስለዚህ የ 3 ቀን ትኬት መግዛት እንደምንፈልግ ወስነናል, ይህም እንደ በይነመረብ 250 ሮሌሎች ዋጋ አለው. እናም በጥሩ መንፈስ ወደ ሜትሮ ጣቢያ ሄድን።

ከመግቢያው መግቢያ ጥቂት ቀደም ብሎ ሁለት ወረፋዎች ፈጠሩ እና ሴቶች እና ወንዶች ተለያይተው እዚህ እንደሚሰለፉ እስካል ድረስ ልዩነቱ ምን እንደሆነ እያሰብን ነበር። ምክንያቱ በመግቢያው ላይ ያለው ጥበቃ ሲሆን ሴቶቹ በአንዲት ትንሽ ጊዜያዊ ክፍል ውስጥ መጋረጃ በአንዲት ሴት ሲቃኙ, ወንዶች ግን ወንድ መኮንን አላቸው. ተለያይተን ተሰለፍን ነገር ግን ከደህንነቱ በር ፊት ለፊት ስንቃረብ ትኬትህን ወዲያው እንደምትፈልግ ተገነዘብን :O

በጣም ጥሩ :D ስለዚህ ወረፋውን ትተን ወደ ትኬት ቆጣሪ ሄድን። እዚያ ያለው ሰራተኛ በጣም የተናደደ መስሎ ወደ ሌላ ቦታ መራን። ሌላ ነገር ስላላየን እና መጠየቅ ስላልፈለግን ወደ ቲኬት ማሽን ሄድን። ምናልባት ይህ መፍትሔ ሊሆን ይችላል? ስለ ኢስታንቡል ካርት በአጭሩ ደጃ ቩዩ ነበረኝ… :D

በእርግጥ የቲኬት ማሽኑ ሊረዳን አልቻለም። እዚያ (እንደ ቆጣሪው) ያሉ ካርዶችን ብቻ መሙላት ይችላሉ። ደህና መጥፎ ዕድል ;-) ስለዚህ እንደገና ወደ ቲኬት ቆጣሪ ሄድን, በዚህ ጊዜ ወደ ሌላ ሰራተኛ, እና ወደ ደንበኛ እንክብካቤ መሄድ እንዳለብን ገለጸልን. እዚያ በመስመር ላይ ያየናቸውን የ3-ቀን ትኬቶችን መግዛት ትችላለህ። ደህና፣ አሁን የደንበኛ እንክብካቤ የት እንደነበረ ገምት? በትክክል፣ ከደህንነቱ ጀርባ...

ይህ በእንዲህ እንዳለ ከጠዋቱ 10 ሰአት በኋላ ነበር (በህንድ ውስጥ ለባለስልጣናት የተለመደው የስራ ጅምር ወዘተ 10 ሰአት ነው) እና ስለዚህ የችኮላ ሰዓት። ያም ሆነ ይህ፣ ከደህንነት ፊት ለፊት ያሉት ወረፋዎች ከአስር ደቂቃዎች በፊት በጣም የረዘሙ ነበሩ፣ ግን ጥሩ ናቸው። ከዚያ ማለፍ ነበረብን ;-)

በጣቢያው ውስጥ ከ30-45 ደቂቃዎች በኋላ ሁለቱን የሜትሮ ቲኬቶችን በ 500 ሩፒዎች (በ 7 €) መግዛት ቻልን. ያ ከገባንበት እጥፍ ነበር።

በይነመረብ ላይ ብናነበው ግድ አልነበረንም። ለ3 ቀናት ላልተገደበ መንዳት፣ ዋጋው ለማንኛውም ሊሸነፍ የማይችል ነው :)

ልንሄድ የምንችልባቸው ሁለት አቅጣጫዎች ነበሩን እና በእርግጥ መጀመሪያ ወደ ተሳሳተ መንገድ ሄድን (ግን ቢያንስ ሳይገባ ^^)። በመጨረሻ ወደ ትክክለኛው መድረክ ደረስን እና ባቡሩ ሲገባ ብዙም አልገረመኝም። እኛ ስንደርስ ሜትሮ አይተናል ስለዚህ ባቡሮቹ ዘመናዊ እና ቆንጆ እንደሚመስሉ አውቃለሁ ነገር ግን ስንሳፈር ሁሉም ነገር ምን ያህል ንጹህ እንደሆነ አስገርሞኛል! ምንም ቆሻሻ በአካባቢው ተኝቷል እና ምንም እንኳን በጣም የተጨናነቀ ቢሆንም (ከመጀመሪያው ፌርማታ ድረስ ምሰሶ ለመያዝ እድሉ ስላልነበረኝ ዮናስን ያዝኩት) አየሩ ትኩስ እና ቀዝቃዛ ነበር። እውነተኛ ቅንጦት! :)

ትላንትና የሜትሮ ካርታውን ወደ ሞባይላችን ለማሰሻ ዓላማ አውርደናል እና ለማንኛውም አቅጣጫ ቀላል ነበር። ከካሽመረ በር ስንወርድ ከቢጫ መስመር ወደ ወይንጠጃማ መስመር መቀየር ሲገባን በሜትሮ መስመሮች የተለያየ ቀለም ያላቸው አሻራዎች ወለሉ ላይ ተለጥፈዋል። ወደ ወይንጠጃማ መስመር መሄድ ስለፈለግን፣ ከመውረድ ወደ ቀጣዩ ባቡር መሳፈር እነዚህን ዱካዎች መከተል እንችላለን። ዋዉ! በጣም ተደስቻለሁ (በተለይ አሻራዎቹ በጣም ቆንጆዎች ስለነበሩ ^ ^)።

ከመሬት በታች ለመጀመሪያ ጊዜ የሄድንበት ቦታ ጀማ መስጂድ የሚባል ግዙፍ መስጂድ ነበር። በመንገድ ላይ ከመንገዱ ግራ እና ቀኝ ትናንሽ ነጋዴዎች ነበሩ ፣ ግን የሚያስደንቀን ማንም አናግረንም። ስለዚህ ዝም ብለን መራመድ እና በአስተያየቶቹ መደሰት እንችላለን። ከአንዳንድ አጥር በስተጀርባ ሰዎች በተሻሻሉ መጠለያዎች ውስጥ ይኖሩ ነበር ነገር ግን ሁሉም ነገር ጸጥ ያለ እና እጅግ በጣም ሰላማዊ ነበር። ምናልባት ሰዓቱ ነበር ግን የምር ብዙም ነገር አልነበረም :) ዮናስ ቁምጣ ለብሶ ስለነበር እና እኔ ጋ ኮፍያዬ ስላልነበረኝ መስጂድ አልገባንም ነገርግን ከውጭ ጥቂት ፎቶዎችን አነሳን:: ያልሰራውም መጥፎ ነበር!

ከዚያም ወደ ተቃራኒው ቀይ ፎርት ሄድን, በ Old ዴሊ ውስጥ ዋናው መስህብ, እኔ እንደምለው. ቢያንስ በጣም ከፍ ያለ ነው ;-) በሚያሳዝን ሁኔታ, የመግቢያ ክፍያ በአንድ ሰው 500 ሬልዶች ነው, ስለዚህ ሁሉንም ነገር ከውጭ "ብቻ" ተመለከትን. አሁንም, በጣም አስደናቂ ነበር. ግን ለእኔ በጣም የሚያስደስተኝ ከዮናስ ጋር ፎቶ ማንሳት የፈለጉት የህንድ ወንዶች ናቸው። ያንን በአዲሱ የፀጉር ፀጉር ላይ አስቀምጠናል ;-) :p

ከቀይ ፎርት አንድ ሰው የጄይን ቤተመቅደስን እና የገበያ ጎዳናን (ቻድኒ ቾክ ??) ማየት ይችላል። እንደተለመደው አንድ ትልቅ የግንባታ ቦታ እዚያ ስለነበር ጥሩ ፎቶ ማንሳት አልቻልክም :D ለዚያ ጥሩ ችሎታ አለን ^^ አንሆንም ብለው ወደ እኛ ቀርበው ብዙ የሪክሾ አሽከርካሪዎች ያለ እነርሱ ሁሉንም የድሮ ዴሊ ማየት ይችላል። እንደውም ትክክል ሳይሆኑ አይቀርም። ከእነሱ ጋር ስናደርግ ስናልፍ አንዳንድ መረጃዎችን ይሰጠን ነበር። ሆኖም ግን, እንደዚህ አይነት ጉብኝቶች በሆነ መንገድ የእኛ ነገር አይደሉም. ልገልጸው አልችልም፣ ግን ሁለታችንም እንዲህ ያለውን ጉብኝት በዘዴ ተቃወምን። እኛ በራሳችን ማድረግ እንፈልጋለን እና ለሁሉም ሰው ሙሉ በሙሉ ለመረዳት የማይቻል ፣ በእግር : D

ትንሽ ጠፋን፣ ወደ ሜትሮ ጣቢያ ተመልሰን ከመሄዳችን በፊት ትንሽ ወዲያና ወዲህ በእግር ተንሸራሽረናል። በሜትሮው ላይ ያለው ጉዞ ያለምንም ችግር እንደገና ይሰራል እና ከዴሊ በር ወረድን። ከዚያ ወደ መናፈሻው ብዙም አልራቀም ነበር, ግን በእርግጥ የሪክሾ ግልቢያ በተደጋጋሚ ቀረበልን. ይልቁንም ሳናስበው፣ ወደ አርኪኦሎጂካል ቦታ አልፈን ነበር፣ እሱም ያኔ ከውጭ ብቻ ነው የተመለከትነው ;-)

ለ Maps.Me ምስጋና ይግባው ወደምንፈልገው ፓርክ እንደምንም ደረስን :)

መገልገያው ትልቅ እና በጣም ቆንጆ ነው. አበቦቹ በሚበቅሉበት ጊዜ ብዙ ትኩረት ተሰጥቶታል (በሁሉም ቦታ የሚረጩ እንደነበሩ እገምታለሁ) እና በእነሱ ላይ የጋንዲ ጥቅሶች ያላቸው ድንጋዮች አሉ ፣ ይህም እንደዚያም ቢሆን በጣም ጥሩ ተሞክሮ ነው! በአንድ ወቅት ወደ ጋንዲ መቃብር ስትሄድ ጫማህን አውልቅና በባዶ እግሩ መሄድ ትችላለህ። እኔ ዮናስም ሆንኩ ስለ ጋንዲ ብዙ ባነበብንም እንኳን፣ አንዳንድ ህንዳውያን ግድ ያላቸው ስለሚመስሉ እና ማየቱ ጥሩ ቢሆን ኖሮ እዚያ መሆን ጥሩ ነበር :)

ጫማውን መልሰን ለመልበስ ስንፈልግ, ሁለት ህጻናት ያሏቸው ቤተሰቦች ወደ እኛ ቀረቡ እና በዚህ ጊዜ የፎቶው ርዕሰ ጉዳይ ነበርኩኝ, ከህፃናት አንዱ ለፎቶው እንኳን ቢሆን መያዝ አለበት. እሺ የሚያስደስትህ ከሆነ፣እነዚህን ፎቶዎች ማንሳት ወደድን እና ሁሌም በትህትና እና ወዳጃዊ በሆነ መንገድ ተጠይቀን ነበር፣ከመነጠቅ ይልቅ ^^

ፓርኩን በ 34 ዲግሪ ሴንቲግሬድ እና በፀሃይ (ያለተጠበቀው ጭስ :O) ከጎበኘን በኋላ, እንደገና የምድር ውስጥ ባቡርችንን ጓጉተናል :D በመንገድ ላይ እንደገና በጀግንነት መንገዶችን መሻገር ነበረብን, እስከ 8 መስመሮች ሁሉም እዚያ ነበሩ. እኔ ምንም አልፈራም ብሎ የሚያስፈራ ቢሆንም እንደምንም ፣ ሁልጊዜ ይሰራል። ዮናስ ከኔ የበለጠ ጠንቃቃ ነው ግን ሁሌም ተሽከርካሪዎቹ እንደምንም ይቆማሉ ብዬ አስባለሁ :D :D

ለዛሬ የመጨረሻ ማረፊያችን የህንድ በር ነበር። ከሜትሮው እንደወጣን ህንዳዊ አካል ጉዳተኛ ለሆኑ ህጻናት የሚሰበስቡ ሁለት ወይዛዝርት አቀረቡልን ነገርግን ይቅርታ ጠይቀናቸው መልሰናቸው... መቀራረባችን ብዙም የሚያስደንቅ ነገር አልነበረም። እዚህ በቫሳንት ኩንጅ ውስጥ እንኳን ግልጥ ያሉ የተከለሉ ማህበረሰቦች እና ቆንጆ መኪኖች ነበሩ!

ወደ ህንድ በር መድረስ ያን ያህል ቀላል አልነበረም :D ከመንገድ በተጨማሪ እግረኞች የማያልፉት ከመሆኑ የተነሳ ዋናው ችግር አንዳንድ መግቢያዎች መዘጋታቸው ነበር። ምናልባት ዛሬ ምንም የማናውቀው ወይም የማናውቀው ህዝባዊ በዓል ሊሆን ይችላል ነገርግን በማንኛውም ሁኔታ ትላልቅ መግቢያዎችም ተዘግተው ነበር። በሆነ ጊዜ ዋናውን መግቢያ ልንወስድ እንችል ነበር፣ ነገር ግን ሁለታችንም በጣም ደክሞን፣ ተጠምቶን ለ5 ሰአታት ስላልተቀመጥን ፖሊሶች ከፖሊስ መኪና በጥርጣሬ እስኪመለከቱን ድረስ ከውጭ ጥቂት ፎቶግራፎችን አነሳን…

በደስታ የሚያውለበልቡልን እና አንዳንዴም የሚያወሩን የትምህርት ቤት ልጆች እያለፍን፣ ከዚያም የሕንድ በር የሚገኝበትን አደባባይ ዞርን። ሰርኩላር ነው ግን ዙሪያው በጣም ትልቅ ነው...በመጨረሻም ወደ ሌላ አጥር ደረስን እና አንድ ትልቅ ሰው ወዴት እንደምንሄድ ጠየቁን። ዮናስ ምናልባት "አይ አመሰግናለሁ" ብሎ እራሱን ማምጣት አልቻለም ነገር ግን በዚህ ጊዜ በጣም ደስ ብሎኛል, ምክንያቱም ምናልባት በዚህ ጊዜ መሰጠት አስፈላጊ ነበር. በሁሉም መሰናክሎች ምክንያት በእግር መራመድ የሚቻለውን ያህል ቀላል አልነበረም...

መድረሻችን የጉላትኒ ሬስቶራንት ነበር፣ ሦስቱ የተራመዱ ጓደኞቻችን ጠቁመውናል እና በህንድ በር ላይ ያነጋገረን ትልቅ ሰው የሪክሾ ሹፌር ሆነ። በ30 ሩፒዎች አስቂኝ ዋጋ የመጨረሻውን ኪሎ ሜትር ሊነዳን ፈለገ እና ሁለታችንም ስለተደበደብን ወሰድን ;-)

ነገር ግን በመጀመሪያ እንዴት እንደምንከፍል ግልጽ ማድረግ ነበረብን, ምክንያቱም ትንሹ ማስታወሻ 500 ሬልሎች ነበር. የሪክሾው ሹፌር መቀየር እንደሚችል አረጋግጦልናል ነገር ግን ወደ ሪክሾው ስንደርስ ይህ አልነበረም። ዮናስ ከዚያ በኋላ ለውጥ እንደሚሰጠን እስካልተረጋገጠ ድረስ አንገባም ብሏል፣ ነገር ግን አሽከርካሪው መውረጃ ቦታ ላይ እንደሚያደርገው አጥብቆ ተናግሯል። ፊታችን ላይ ወድቀን ልንወድቅ እንችል ነበር ግን እድለኛ ነበርን! :)

የእኛ ሹፌር (ቢያንስ ለእኛ በአሁኑ ጊዜ) ታማኝ ቆዳ ነበር። ወደ ሬስቶራንቱ እንደደረስን 500 ብር ኖት ሰጠን ሬስቶራንቱ ውስጥ እንድንቀይረው ዮናስ ለውጡን ሲያመጣ ሹፌራችንን በጣም ጥሩ ስለነበር ልንሸልመው ስለፈለግን ብቻ 10 ብር ጨመርንበት :)

ወደ ሬስቶራንቱ ስንደርስ እንደሮያሊቲ ተቆጠርን። ወደ ጠረጴዛ ታጅበን ሜኑ ተሰጥቶን ስለ ቡፌ በተመሳሳይ ሰዓት ተነገረን። ለጠረጴዛችን ብቻ ተጠያቂ የሆነ አስተናጋጅ ነበረን እና በቡፌው ውስጥ ያሉትን ምግቦች አስረዳን ፣ ሾርባ አፍስሶ አልፎ ተርፎም ፕላስተር አገኘን :D አገልግሎቱ በጣም ጥሩ ነበር ፣ ትንሽ የሚገፋ ቢሆንም ግን አይደለም :)

ምግቡም ጣፋጭ ነበር ነገር ግን ሁሉም ነገር ለእኔ በጣም ቅመም ነበር. "ብቻ" ህንዳዊ ነበር እና በሆነ መንገድ ሆዴ አሁንም ለእሱ ዝግጁ አይደለም, ምክንያቱም በፍጥነት የሆድ ህመም ስላጋጠመኝ እና ከዚያም የጣፋጭ ምግቦችን (አይስ ክሬም, የፍራፍሬ ሰላጣ እና አንድ ዓይነት የኳርክ ኳሶችን በልቻለሁ. Hmm <3). በጓደኞቻችን የተጠቆመው ቅቤ ዶሮ በእውነት ጥሩ ነበር እና ሾርባው እና ዳቦው እና አዎ. እኛ በእርግጠኝነት እዚያ መብላት ልንመክር እንችላለን ፣ በተለይም ቡፌ :) ምናልባት እርስዎ ብቻ ቅመም ያላቸውን ምግቦች ብቻ መውደድ አለብዎት :p

ከምግብ በኋላ ወደ ሆስቴል ለመመለስ፣ ዘና ለማለት፣ ሻወር ለመውሰድ እና ብሎግ/ማቀዝቀዝ እንፈልጋለን። ዮናስ ቀኑን ሙሉ ምንም መብላት እንደማይፈልግ እርግጠኛ ነበር (ሬስቶራንቱን ከምሽቱ 4 ሰዓት ላይ ጨርሰናል)። ግን ከሻወር በኋላ በቀጥታ ቸኮሌት ጠየቀኝ:D

እንደ አለመታደል ሆኖ የሚቀጥለው መክሰስ ከ15-20 ደቂቃ የእግር መንገድ ነው :( ዋጋ ያለው መሆኑን ማየት አለብን^^

ነገ የጉብኝቱ ክፍል 2 ነው (እኔ እንዳልኩት በቂ ምርጫ አለ!) እና አመሻሽ ላይ ከጋውራቭ ጋር እንገናኛለን፣ ይህም ደግሞ በጣም አሪፍ ይሆናል።

ኦ! እና የልብስ ማጠቢያችንን እዚህ ታጥበን ነበር፣ አንድ ጊዜ በጣም በሙያው ከበቅሎ ሽታ በኋላ ^^ እና ነገሩ ሁሉ በጣም ጥሩ ሆኖ ነበር እናም በጣም ውድ አልነበረም። ሌላ የስኬት ስሜት። ያ!