ظهور ظهور کف ما در حال سوختن است

کاری که قطعا باید در نیوزلند انجام دهید: یک مسیر چند روزه با اقامت شبانه در کلبه ها.

زودتر گفته نشد...

پس از افزایش تدریجی تعداد و مسافت تورهای ما در نیوزلند، اکنون پیاده روی چهار روزه تا دریاچه آبی در دستور کار قرار گرفت.

تاکنون چند دریاچه آبی را در اینجا دیده بودیم، اما این یکی باید شفاف ترین دریاچه آب شیرین در جهان باشد.

بنابراین به سمت سنت آرنو و پارک ملی نلسون راه افتادیم. به دریاچه روتویتی رسیدیم و احساس کردیم که در خانه هستیم. یک دریاچه، کوه های زیاد (و پشه خاکی).

من در مورد حیوانات وحشی به نام پشه خاکی به شما نگفته ام - آنها عاشق خون هستند و تقریباً در همه جای جزیره جنوبی یافت می شوند.

یک روز را در دریاچه گذراندیم و تور خود را آماده کردیم و دومی به ماهیگیری رفت.

روز بعد راجر را بعد از صبحانه ترک کردیم و به راه افتادیم.

مسیر ما در ابتدا ما را از میان یک جنگل هدایت کرد. بعد از سه ساعت به راحتی به مقصد ناهار رسیدیم. بعد از کمی طراوت به سمت کلبه سابین رفتیم.

اکنون کاملاً صاف نیست، اما هنوز در جنگل است. مقصد ما دریاچه روتوروآ بود و بعد از ظهر پس از بارندگی، خسته و کمی خیس به کلبه فرار کردیم.

روز دوم مدت زیادی رودخانه سابین را دنبال کردیم که آب آن آبی کریستالی بود و در بعضی جاها آبشاری چشمگیر را تشکیل می داد. آخرین قطعه بسیار شیب دار بود و بنابراین ما روی سنگ های خیس به کلبه دریاچه آبی تقلا کردیم. از آنجایی که ابرها هنوز آسمان را پوشانده بودند، تصمیم گرفتیم اول صبح روز بعد دریاچه را کاوش کنیم.

ما در کلبه خوش شانس بودیم و آخرین تخت ها را گرفتیم. کابین پر از استرالیایی هایی بود که مسیر Te Araroa را انجام می دادند. این طولانی‌ترین مسیر پیاده‌روی در نیوزلند است و حدود 3000 کیلومتر طول دارد. با احترام به پسران و دخترانی که این دویدن شدید را انجام می دهند، مطمئناً این یک فرصت منحصر به فرد برای کاوش در نیوزلند است. (- اما ما ترجیح می دهیم به نوع راحت تر پایبند باشیم)

پس از یک شب سرد در ارتفاع 1600 متری به سمت دریاچه آبی راه افتادیم. متأسفانه خورشید کاملاً بالای کوه ها نبود و دریاچه با شکوه تمام خود را نشان نداد. منظره همچنان بی نظیر بود. و بله: عکس زیر یک منظره کوهستانی نیست بلکه ضبط GoPro از زیر آب است.

بعد از پیاده روی تمام راه برگشت، از اینکه بالاخره به تمدن (تمدن=دهکده ای بدون شبکه و پمپ بنزین که در آن می توانید مواد غذایی بخرید) بازگشتیم، بسیار خوشحال شدیم. بعد از یک دوش آب گرم خسته به رختخواب افتادیم و عهد کردیم تا چند روز آینده دیگر کوهنوردی نکنیم.

اما از آنجایی که در نیوزلند، بهترین راه برای کاوش در این منطقه صرفاً پیاده‌روی است، ما به زودی دوباره کفش‌هایمان را بستیم و به ماجراجویی بعدی خود می‌رویم.